Bir düğün programında bir kişi otuzbeş yıl önceki ilkokul öğretmenini görür, edepli bir şekilde yanına vararak ve utanarak hocam beni tanıdınız mı, der. İhtiyar öğretmen :
-"Hayır tanımadım" der.
Genç adam:
-Hocam nasıl tanımazsın ben ilkokuldayken sınıfımızda bir arkadaşın saati kaybolmuştu. Saati ise ben alıp cebime koymuştum. Siz de herkes tahtaya çıksın ellerini kaldırsın arama yapacağım, demiştiniz. Ben ise arkadaşlarımın ve öğretmenimin karşısında mahçup olacağım diye çok korkmuştum. Siz dediniz ki, herkes duvara dönsün ve gözlerini de kapatsın. Tek tek aramaya başlamıştınız. Sıra bana gelince siz saati cebimden almıştınız ama hiçbir şey söylemeden aramayı sonuna kadar devam ettirmiştiniz. Daha sonra öğrencilere yerlerinize oturunuz dediniz ve hiç bir şey demeden saati sahibine vermiştiniz. Siz bana bir şey demediğiniz gibi kimse de saati benim aldığımı bilemedi. Hocam ben o gün kendi kendime söz vermiştim,hangi durumda olursam olayım, kesinlikle bir daha hırsızlık yapmayacağım. Nasıl unutursun ve bana da unutturabilirsin hocam?
Bu söz üzerine ihtiyar öğretmen genç adama yaslanarak:" O anıyı ben de unutmadım oğlum. Ama ben hırsızlığı yapan çocuğa karşı içimde bir kin oluşmasın diye, öğrencilere gözlerinizi kapatın sizleri arayacağım dediğimde ben de kendi gözlerimi kapatmıştım. O kişinin sen olduğunu ben de bilemedim oğlum..