Bade’nin Düğününün üzerinden aylar geçmişti. Düğünde Orhan Sare ile yeniden eskisi olabileceğinin sinyallerini vermiş, onu dansa kaldırmış ,onlar sahnede dans ederken herkes bu durumdan mutlu keyifle izlemişlerdi. Sare düğün atmosferini bozmamak adına çıkıntılık yapmak istememiş ve Orhan’ı kırmamıştı. Kendini de denemek ve gerçekten ne istediğini anlamak adına da kabul etmişti. Birlikte dans ederlerken olmak istediği yerin Orhan’ın yanı olmadığından emin olmuştu.

Erhan’ın vasiyeti de olsa, çocukları için en iyi kararın bu olduğunu bilse de, En yakınındaki herkesin ortak dileğini bilse de bu defa kendi ne istiyorsa onu yapacaktı.
Hayatını devam ettirebilmek, çocuklarının sorumluluğunu almak için yeterince güçlü ve ayakları yere sağlam basıyordu. Kimsenin varlığına ihtiyacı yoktu. O artık kendini hiçbir yere bağlı göremeyen yersiz yurtsuz, köksüz hissettiği o günlerdeki korunmaya sevilmeye ve kabul görmeye muhtaç o kız değildi.. Yaşadığı zorlu hayat, geçirdiği tecrübeler onu güçlendirmiş ve kendine güvenen hayatın bağlarını sımsıkı tutan bir genç kadına dönüşmüştü.

Bir karar vermiş olmak onu o kadar hafifletmiş ve omuzlarından koca bir ağırlık kalkmıştı. Erhan’ı kaybettiği o günden beri belki de gerçek anlamda hayata ilk defa bu kadar pozitif ve istekli bakıyordu.
O gün Orhan onu arayıp ertesi gün için akşam yemeği teklifinde bulunduğunda bunu sevinçle kabul etti. Çünkü onun ne diyeceğini bu yemeğe çıkmayı neden istediğini biliyordu. Aldığı kararı sonunda hayata geçirecek olmanın mutluluğunu hissetti damarlarında..

Orhan yemek boyunca heyecanlıydı.. Tıpkı eski günlerde olduğu gibi heyecanlıyken hep yaptığı gibi ellerini koyacak yer bulamıyor, masadaki objelerin yerini değiştirip duruyordu. Sare ise onun aksine o kadar sakin ve bir o kadar da dingindi ki.. Kendinden ve ne istediğinden emin bir şekilde Orhan’ın konuyu açmasını beklemekteydi.
Tatlı faslına geçtiklerinde havadan sudan çocuklardan ve hastane ortamından yapılan sohbetleri bırakıp Orhan kendine bir çeki düzen verip, boğazını temizleyip, dirseklerini masaya dayayıp ellerini birleştirdi;

-Sare.. Bu akşam seninle konuşmak istediğim başka bir şey var aslında..
Sare çatalını tabağın yanına bırakıp peçete ile ağzını sildi.
Dikkatini ona verdiğini belli etmek için de başını hafifçe salladı. Orhan yavaş yavaş ve söylediklerini tartarak konuşmaya başladı;

-Belki tahmin ediyorsundur zaten söylemek istediklerimi.. Seninle uzun bir geçmişimiz var zaten.. Geldiğimiz bu noktada nasıl bir yol alacağımız konusu hakkında açık söylemek gerekirse ben kendimi anlatmak istiyorum.
Durdu, bir yudum su aldı ve cevap bekler gibi Sare’ye baktı.. Sare bunun üzerine;

-Dinliyorum seni..

-Birbirimizi bizden daha iyi tanıyan yokturdur herhalde.. Sana olan sevgimi de bilmeyen yok..
Yaşadığımız onca olumsuzluğa rağmen belki de değişmeyen tek şey bu oldu.. Ben artık hayatımızın geri kalan yıllarını daha fazla çarçur etmeden seninle geçirelim istiyorum. Tam bir aile olmak ve tamamlanmak istiyorum. Gittiğin o günden beri hissettiğim bu kimsesizlik duygusundan kurtulmak ve sadece senin değil çocuklarla birlikte hayatınıza dahil olmak istiyorum. İstiyorum ki kalan ömrümüzü ve hayatın bize hazırladığı bütün sürprizleri birlikte karşılıyalım. Birlikte yaşlanalım..

Sare tam da beklediği bir konuşma dinlemişti. Yüzündeki o ciddi ifade hiç bozmadan baktı Orhan’a.. Bu konuşmanın provasını yapmıştı evde yemek için hazırlanırken;

Teşekkür ederim öncelikle düşüncelerin için.. Yaşanılan onca şeye rağmen benimle hayatını birleştirmeyi düşünüyor olman beni onure etti. Sen gerçekten iyi bir adamsın. Hayatımızda da hep olacaksın zaten..

Orhan konuşmanın gidişatının hiç de beklediği ve hayal ettiği gibi gitmeyeceğinin o an farkına vardı.. İçinden bir şeyler kopup gitti sanki.. Yutkundu ve ;

-Devam et..

-Sen yemeğe davet ettiğinde evet az çok konuyu tahmin ettim. Sen ve etrafımızdaki herkesin çocuklarımız da dahil bunun bu şekilde olmasını istediklerinin de farkındayım. Haksız da sayılmazlar.. Herkes için en doğrusu bu olurdu.. Ama ben o herkes kısmında değilim Orhan.. Evet seni çok sevdim.. İlk aşık olduğumu sandığım adamsın.. Aşık olduğumu diyorum çünkü ben öyle sanmışım meğer.. Ben aşkı Erhan ile tattım ve onunla yaşadım.. Keşke bu kadar kısa sürmeseydi ama rabbim böyle uygun görmüş. Onu kaybettim ama aşkı bende baki.. Ben bir karar aldım.. Kalan hayatımda kimseyi istemiyorum. Kendi içimden gelmeye bir durumu sırf herkes için faydalı diye yaşamak istemiyorum. Seninle olsaydık biliyorum ki mutluluğumuz için ne gerekiyorsa elinden geleni yapacaktın.. Ben beş sene boyunca Erhan’a yaşattığım o durumu dönüp sana yaşatmak istemiyorum. Beni anlayacağını umuyorum.

-Bana aşık olmadığını söyledin az önce.. Yaşadıklarımızın sendeki karşılığı aşk değilse ne idi? Gerçekten merak ettim..

-Hiç sevgi görmemiş bir kız çoçuğunun sevilmeye, ilgiye, kabullenilmişliğe ve beğenilmeye olan durumuydu.. Çok kıymetliydi.. Çok da mutlu ettin beni.. Bir gün bile pişmanlığım olmadı seninle ilgili..O geceye kadar... Ama geriye dönüp baktığımda ben senin bana olan sevgini aşkını sevmişim..

Orhan düşünceli bir şekilde bir süre söylediklerini tarttı kafasında.. Sessizlik çok uzayınca Sare yeniden söze girdi;

Sevilmek çok kıymetli bir duygu elbette.. Ama sevmediğini düşündüğün biri ile olunca o sevgi sende yük olur. Ben artık kimsenin yükünü omuzlarıma yüklemek istemiyorum. En yakın dostum olarak hep hayatımda olacaksın ama sen de artık kendi hayatını kurmalısın..

-Bunu nasıl da kolay söyleyebiliyorsun.. Sen kardeşim ile evlendiğinde bile bunu yapamamış olan ben şimdi yapabilirmişim gibi.. Ben sende gerçekten bitmişim.. Son zamanlarda aramızı düzelince belki sen de yine benim gibi bir şeyler hissediyorsun yanılgısına kapılmışım ben.. Bunu şuan çok iyi anladım. Madem düşüncen bu.. Benim için bu konu burada hiç açılmamışçasına kapanmıştır...
Bundan sonraki ilişkimiz de senin de belirttiğin gibi çocuklarımız için en iyisi ne ise onun için çabalamak olacaktır. İhtiyacınız olduğu her durumda yanınızda olacağımı biliyorsun zaten..

-Teşekkür ederim.. Kalkalım mı artık.. Geç oldu epey..

Orhan hesabı istedi. Ödemeyi yaparken Sare kendini bir kuş gibi hafiflemiş ve huzurlu hissediyordu. Uzanıp bir sigara yaktı ve keyifle savurdu dumanını havaya ve içinden ‘’ Bekle beni yeni hayatım, geliyorum’’ diye haykırdı adeta...

Ayakları üzerinde duran, yere sağlam basan ve hayatını devam ettirmek için kimseye ihtiyacı olmayan kendine yetebilen bir genç kadın olarak hayatına devam etme kararı vermiş ve verdiği kararın onu ne kadar mutlu ettiğini görmüştü..

Bitti..