Birçok hayvan bir şekilde birbirleriyle grup içi iletişim kurabiliyor. Fakat "konuşmak" tarzı bir iletişim biçimi insana özgü denebilir. Diğer hayvanlardan önce belki bize en yakın olan hayvanlar olan primatlara bakabiliriz. Primatların neden konuşamadığı konusu aslında bu alanda çalışan bilim insanları arasında hala tartışmalı. Bir grup aslında birçok primatın anatomik olarak konuşmaya müsait olduğunu fakat zekalarının bunu kısıtladığını, bir grup ise özellikle bize daha yakın olan (bonobo, şempanze, orangutan gibi) primatların karmaşık iletişim yolları geliştirebilecek zekaya sahip olsa da, konuşma tarzı bir iletişim biçimini benimsemediklerini söylüyor. Yani primatlar için belki zekadan ziyade anatominin engel olması olasıyken, diğer hayvanlar için muhtemelen hem anatomi hem de zihinsel kapasite bu tür bir iletişim biçimini zora sokuyor olabilir.

Biraz diğer cevaplara cevap niteliğinde, evrimin "ihtiyaçtan" doğması fikrinin yaygın olsa da, doğru olmadığını eklemek isterim. Evrim, uçmaya ihtiyacı olana kanat vermez. Evrim aslında herhangi bir şeyi temin etmez. Evrimsel adaptasyon, mevcut çeşitlilik içerisinde avantajlı olan özelliğin seçilimine dayalıdır, kısaca. Konuşma özelinde örneklemek gerekirse, primatların farklı seslere farklı anlamlar yüklediğini biliyoruz, yani temel olarak konuşmanın öncül biçimine sahipler. Bu da bizim atalarımızın da bu tür bir özelliğe sahip olduğunu varsaymamız için yeterli bir kanıt. İnsanlardaki farklılık ise, bu "farklı ses" repertuvarının genişlemesi diyebiliriz. Evrimsel olarak da, farklı ses repertuvarı daha geniş olanların seçilmesine yönelik bir seçilim baskısı olduğunu kabul edebiliriz. Bu çok uzun bir süre devam ettiği için büyük ihtimalle, aradaki benzerlik gözden kaçırabileceğimiz şekilde farklılaşmış olabiliriz. Yani durum buna "ihtiyaç" duyup duymamamızla ilgili değil, mevcut çeşitliliğimiz arasından yaşadığımız çevrede daha avantajlı olan özelliklerin seçilmesiyle ilgili. "İhtiyaç" kelimesi aslında, bir hedefe veya en azından varlığından haberdar olunan bir şeye atıfta bulunuyor, bu da evrime bir nevi "bilinç" atfetmek oluyor. Yani bunu "Konuşmaya ihtiyacımız vardı ve evrim bunu bize temin etti." tarzında özetlersek, bu evrime tanrısal bir anlam bile katabilir. Dememiz gereken şey temelde kabaca şöyle olabilir:

"Farklı ses repertuvarı daha geniş olan bireyler, diğer bireylere göre içinde bulunulan çevre koşullarında daha avantajlı halde oldukları için daha fazla üreme fırsatı buldular, bu nesillerce devam etti ve sonuç olarak insan evrimi sürecinde "konuşma" diyebileceğimiz bir iletişim biçimi ortaya çıktı."

Bu yüzden, "ihtiyaç" yerine "seçilim baskısı" dersek, doğruya daha fazla yaklaşmış oluruz, diye düşünüyorum