[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Bebekler, sinir sistemlerinin gelişmeye devam ettiği çok erken yaşlardan itibaren bile korkmuş hissedebilirler. Bu korkular, çocuklar büyüdükçe ve korkularına ve işlerin nasıl yürüdüğüne daha aşina hale geldikçe değişecektir. Yenidoğan bebeklerde korku endişe edilecek bir durum değildir. Bu yazımızda, yaşamın ilk yılındaki yaygın bebek korkularına bir göz atacağız.

En yaygın bebek korkuları
Daha önce de belirttiğimiz gibi, bebekler yaşamlarının ilk birkaç ayı da dahil olmak üzere çok küçük yaşlardan itibaren korku geliştirirler. Bebekler büyüdükçe, çevrelerindekini algılama yeteneklerine bağlı olarak korkuları değişme eğilimindedir.

Yenidoğan bebeklerde korku durumuna neden olan yaygın bebek korkuları arasında yüksek sesler, düşmeler, ebeveynlerden ayrılma ve yabancılar sayılabilir. Bu aşamada bebekler, nesnelere bakarak korkacak kadar doğru nesneleri ayırt edemezler. Ancak, yüksek sesler irkilme refleksini tetikler. Moro refleksi olarak da bilinen bu refleksi, bebeğinizi aniden alçaltınca da fark edebilirsiniz. Doğumdan itibaren başlar ve 5-6 ay civarında biter. Bebeğiniz bu şekilde tepki verir çünkü desteği yokmuş gibi hisseder ve havada düşer. Bebeğin uzuvlarını uzattığını ve tekrar geri çekmeden önce sırtını büktüğünü gördüğünüzde ürkme refleksini tanımlayabilirsiniz. Birkaç ay sonra bebeğinizin bu tepkiyi vermeyi bırakıp onun yerine ağladığını fark edeceksiniz.

İlk yılın sonuna doğru bebekler genellikle nesne sürekliliği kavramını takdir etmeye başlarlar. Artık bir nesnenin doğrudan görüş alanlarında olmasa bile var olduğunu anlayabilirler. Bebekler, nesneleri fırlatabilir, anne/baba gibi basit kelimeleri söyleyebilir ve hareketlerle tek adımlık komutları takip edebilir. Bu nedenle, odadan çıktığınızda, bebeğinizin aklında hala siz varsınız ve nereye gittiğinizi ve ne zaman döneceğinizi merak edecektir. Geri dönmezseniz üzülecek ve terk edilme korkusunu artıracaktır. 1 yaşında anneden uzaklaşmak kaygıya neden olabilir. Bebeğinizi bir yabancıya bırakırsanız, endişelenecek ve siz dönene kadar ona ihtiyatlı davranacaktır.

Bebeğinizin korkuları varsa ne yapmalısınız?
İlk yıldaki çocukluk korkuları normaldir. Bununla birlikte, üstesinden gelebilmesi için bebeğinize yardım eli uzatmanız önerilir. Çocukların korkularını hafifletmek için yapabileceğiniz birçok şey vardır.

Her şeyden önce, bebeğinizin korkularını tanımalı ve kabul etmelisiniz. Onları kabul ederek, onlara sempati duymaya başlayabilirsiniz. Örneğin kornaların çalması sizin için bir endişe olmayabilir ama bebeğinizi korkutur. Bunun bebeğinizin böyle bir sesle ilk teması olduğunu anlamalısınız. Bebeğinizi yakınınızda tutun ve onu cesaret verici sözlerle yatıştırın. Bununla birlikte, yüksek seslerin gerçekten korkulacak bir şey olduğu fikrini pekiştirmemek için rahatlatıcı yönü aşırıya kaçmamaya dikkat edin.

Bebeğinizin hissettiği ayrılık kaygısını hafifletmek için, tekrar ortaya çıkmadan önce küçük bir süre için ayrılmanızı içeren oyunlar oynayın. Bundan sonra, bir dakikalığına odadan çıkıp geri dönebilirsiniz. Ayrıldığınız süreyi artırmaya devam edin. Gerçekten ayrılmak istediğinizde, bebeğiniz gittiğinizde eninde sonunda geri döneceğiniz fikrine alışacaktır. Bu sadece korkuyu hafifletmekle kalmaz, aynı zamanda bebeğinizden uzun süre ayrı kalmanız gerektiğinde sizi güçlendirir.

(Alıntıdır)