Sessiz Çığlıklara kulaklarımızı Tıkamayalım !

Buaralar çevremde çokça “çaresizdim, yapmak zorundaydım” diyen insanlara rastlıyorum. İnsanları bu duruma iten nedir acaba, Çok düşündüm … insan bazen kendini çaresiz hissedebiliyor. Sağlıklı düşünemiyor. Tutunacak bir dal arıyor. Maalesef bu çırpınışlar cevresi tarafından anlaşılmıyor. Belkide kimseye anlatamıyoruz cesaret edemiyoruz, hatta utanıyoruz. Aslında yargılanmaktan korkuyoruz. Buda bizi hata yapmaya sürüklüyor.

Çaresizlik nedir ? Birlikte düşünelim.

Bir baba düşünün, bütün ailesinin yükünü sırtında taşıyan. Güç bela iş bulan ve Askeri ücret ile her ay evin ihtiyacını nasıl gidereceğini düşünem koca bir çınar! Yavrularının hayallerini gerçekleştiremeyen ezilip büzülen, mahcubiyet içinde kimseden yardım talep edemeyen bir baba. Çaresizlik içinde kıvranan Ve ne yazık günün birinde çaresizlik yüzünden canına son veren bir Baba.*Ne Acı !
Diğer taraftan insanlar israf içinde yaşarken…


Bir Anne düşünün bütün ömrünü tek varlığı olan yavrusuna adayan. Biricik oğlunu öpe koklaya kınalar yakarak askere uğurluyan elleri öpülesi fedakar Anne. Evladı için canından bile vazgeçecek kadar koruyup kollayan bir Anne. Oğluna kavuşacağı anı hayal ederek yaşayan. Tezkeresinin son günlerinde mutluluktan ne yapacağını şaşıran bir Anne. Ansızın çalan Bir telefonla oğlunun Şehid haberini alan bir Anne. Sevmeye doyamadığı Koklamaya kıyamadığı oğluna albayrağa sarılmış tabutuna sarılıp feryad eden, kavuşması ahirete ertelenmiş, çıldırasıya kadar ağlayan Annedir çaresiz.


Düşünmeye devam edelim … küçücük bir kız cocuğu mutlu olması gerekirken, kendi evinde, en güvenli yerde olmasına rağmen, her gece tecavüze uğrayan sonunda dayanamayan minik kızdır çaresiz. Bu acıyla tek başına bırakılan, daha fazla dayanamayan Evinden kaçmaya çalışıp otogarda akrabaları tarafından ‘namus’ cinayetine kurban edilen masum yürektir caresiz.

Ne yazıkki binlerce Kadınlarımız var ki, Her gece koca dayağına maruz kalan, sonunda ailesine sığınmak isteyen ve sokak ortasında çocukları gözü önünde barışmak amacı ile kandırılan ve kursunlara dizilen Kadındır çaresiz !

Buna benzer binlerce örnek verebilirim. Binlerce acı, binlerce yürek yakan hikaye ! Her biri birbirinden üzücü, kelimelerin tükendiği andayız.

Şimdi sen düşün, senın o çaresiz kaldığın anlar gercekten çaresizmiydin ?!
Hayır değildin !
Sen sadece şımarıktın, istediğin olmadığı için hırçınlaşan ağlayan isyan eden bir bireydin!

Rabbim kimseyi çaresiz bırakmasın. Unutma, Her zorlukla beraber bir kolaylık vardır. Pes etme Rabbine siğin. Yardim iste, çekinme, utanma sen insansın elbette hata yapacaksın, ama bazı hataların telefisi olmuyor… ölüm gibi. Arkanda gözü yaşlı insanlar bırakma. Ahiretini yakacak kararlar alma. Daha çok caba ve sabırla çözmeyecek hiç bir sorun yoktur. Lakin Bunların üstesinden yalnız gelemezsin. Önce Rabbine sonra ailene ve dostlarına siğin !

Sessiz Çığlıklara kulaklarımızı Tıkamayalım !

__________________