Çok kötüyüm bugünlerde.
Mutsuzum, çaresizim, umutsuzum ve dokunsanız ağlayacak bir ruh hali içindeyim.

Neden böyleyim ?

Bulunduğumuz sıkıntılı günler... üzüntüler, endişeler, korkular,
Derya denizinde boğuluyorum...
belkide sorunlara takarak odaklanamıyorum, büyütüyorum, bir çıkmaz sokakta buluyorum kendimi...

Baş edemiyorum artık !

Çatlamak üzereyim.
Çaresizliğimden, geleceğe dair hiçbir umut ışığı görememekten.
Tünelin içinde yürüyorum, yürüyorum bir ışık huzmesi bile göremiyorum..
etrafım karanlık...

Yatağıma kıvrılıp başıma yorganımı çekip

uyumak

ve uyumak

ve yine uyumak istiyorum.

Uyandığımda ise kuş gibi hafiflemek...

.

.

.