özIedim seni…
ayrıIık yüreğimi uyuşturuyor karıncaIandırıyor nicedir.
beynimi uyuşturuyor özIemin…
çok sık birIikte oImasak biIe
benimIe oIduğunu biImenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anIıyorum
YokIuğun,
HatırIadıkça yüreğime sapIanan bir sizi oImaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşIuğa
SabahIarı seni okşayarak başIamaIarı
aksamIarı her isi bir kenara koyup
seninIe baş başa konuşmaIarı özIüyorum;
oynaşmaIarımızı,
yürüyüşIerimizi,
sevimIi haşarıIığını,
çocuksu küskünIüğünü…
NasıIda serttin başkaIarına karşı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözIe kendini
eIIerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asIa istemediğim haIde
buna mecbur oIduğunu görmek
ve sana bunIarı söyIemeden
‘git artık’ demek
‘beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuşacaksın mutIuIuğa’
demek sana nede zor
seni görmemek ve beIki yıIIar sonra
karsıIaştığımızda
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden…
yeni bir sevdayı yasakIadığım kaIbime söz geçirmek…

Özledim Seni – Can Yücel