İkimizde gözlerimizi kaçırıyoruz birbirimizden
Yanlış bir şeylere dokunmuş çocuklar gibi
Duraksıyoruz gördüğümüzde birbirimizi
Dudaklarımızda anlamsız ifadeler
Yüzümüzde suçlu bir kızarıklık

Sesimizi duymaya bile korkuyoruz
Ayrı yollara sapmaya çabalarken
Hep sonunda yan yana geçiyoruz o uzun koridorlardan
İkimizde bir an olsun duraksıyoruz
Senin saçların savrulurken
Benim gözlerim çakmak çakmak dalarken
Adımlarımız sıklaşıp kısalırken
Sanki derimizin altından kanımızı çekiyorlar
İkimizde olmazların adımlarında koşarken

Yan yana giriyoruz Perşembe sabahı derslerine
Yan yana sınıflarlarda hangi soruya cevap arıyoruz acaba
İkimizde bir an olsun ne düşünüyoruz acaba
Acaba aynı şeyimi
Yoksa bambaşka şeyler mi
Mesela ben bir aşk sahnesinin analizindeyim
Sen mantık yürütmeli bir problemin ortasında
Ya da ben son satırını okuyorum tarihin
Sen daha ilk sorusunda hayatın

İkimizde gülüyoruz ne güzel
Ne güzel ikimizde yaşıyoruz hala
İhanetlerin kapı eşiğinde son sigarayı içiyoruz
Son dakikasını yaşıyoruz aşk tenefüsünün
İkimizde bir şeylere yetişiyoruz ne güzel
Sen yepyeni bir aşkın ellerine
Ben hep iç acıları toplamı yalnızlıklara
Ne de güzel koşuyoruz

Beraber geliyorsunuz Pazartesi sabahları sevgilinle
Yanımdan geçiyorsunuz el ele
Ne de güzel gülüyorsun
Ne güzel ben de gülüyorum
Göz yaşlarım akıp giderken gömleğimin cebine

Ne güzel ikimizde birbirimizi seyrediyoruz hala
Öpüşen iki çocuk kadar korkak
İnsanlık adına işlenmiş bir suçlu kadar
Cesaretle bakıyoruz
Geçip giden “miş’li” geçmişe

Ve galiba daha iyi anlıyoruz
Gövdelerimiz büyüdükçe ve ihanete uğradıkça ağırlaşıyormuş
Ve anlamsızlaştıkça kelimeler
Susmalara zaman kalıyor
Hep aynı sonuca ulaşmaya çalışan
Ayrı yöntemlerin matematik formülü gibi yaşıyoruz
Bir yağmur damlası kadar yakınken mutluluk
Okyanusları istediğimiz için
Boğulup gidiyoruz her mevsim
Güzeli yaşarken
Zor olanı öğreniyoruz
Zor olan da buymuş demek
Yani sen her gün
Bir yabancı gibi geçerken
Omzuma sürtünen saçlarınmış
Bir yabancı gibi geçtikten sonra sen
O içime akan senmiş

Zor olan buymuş demek
Yani sen bir yabancı gibi
Geçerken yanımdan
Bir sevgili gibi gözlerime dalıp gitmenmiş
Yani sen bir yabancı gibi geçerken yanımdan
Gülerken ağlamakmış
Yaşarken sebepsiz vazgeçmekmiş
Sen bir yabancı gibi geçip gittikten sonra
Arkandan son kez öylece bakakalmakmış
Zor olan buymuş demek
Yani seninle öpüştüğümüz köşelerde
İhanetinin gölge oyunlarını
Sarılmalarını seyretmekmiş
Zor olan buymuş demek
Bir kahve falı karanlığındaki hayatında
Sana dair güneşli günleri hayal etmekmiş
Ve belki de en zor olan bu senli hayatımda
Yani kırık düşler alfabesinde
Seni güzel anlatan cümleler inşa etmekmiş