Zamanı geldiğinde sende anlayacaksın.
Birgün birimiz ölecek, ve diğerimizin bundan asla haberi olmayacak.
Belki bir ziyafet sofrasında, belki bir kahveyi yudumlarken,
Ya da uykuya dalmana çok az kala, bütün herşeyi unutacaksın.
Bir anda tüm güzel hatıraları silip atacaksın teninden. Gülüp geçecek, ''hatırlayamadım'' dediğin kirli cümlelerde bahsedeceksin.

Bir gün kendimize dahi inancımız kalmayacak. İşte o zaman herşey son bulacak.
Kirpiklerin yeni ufuklar, yeni ışıklara kırpılacak. Belki de son kez gözlerini yumacaksın.
Belki de kafayı sıyıracaksın?
Öyle aval aval bir köşede oturup, insanları sorgulayacaksın.
İyi nedir, kötü nedir? derken, aklını kaçıracak, çıldıracaksın..

Zamanı geldiğinde sende anlayacaksın.
Kim bilir? ya da hiç sorgulamayacaksın. Kuşların, ağaçların ve rüzgarın sesine aldanacaksın.
Dünyaya dair, yalandan yalan o toz konmuş seraplara karışacaksın.
Vicdanın kuruyacak, beşeriliğinden ırak düşeceksin.
Sevgi, şefkat nedir bilmeksizin; Acılar içerisinde kıvranıp bir kıskaca kapılacaksın.

Zamanı geldiğinde sende anlayacaksın.
Birgün birimiz ölecek, ve diğerimizin bundan asla haberi olmayacak.
Sonra, kendimize dahi inancımız kalmayacak. İşte o zaman herşey son bulacak.