Allah Teâlâ bir kavme, bir topluma ihsan ettiği nimeti durup dururken değiştirecek değildir. Ta onlar kendilerindekini değiştirinceye kadar. Yani onlar o nimete erdikleri zaman kendilerinde o nimete sebep ve vesile olan fıtri misakı, ahlâk ve güzel amelleri, kendileri bozup değiştirinceye kadar, huylarını değiştirinceye kadar Allah'ın o nimeti değiştirmesi, Allah'ın âdetlerinden değildir. İlâhî âdet kişisel sebeplere dayalı olarak verdiği nimetin değişmesini de yine kişisel huyların ve davranışların değişmesi sebebine bağlamıştır. Ki insanın sorumluluğu da buna dayanır. (1)
Allah, kullara baştan nimet verendir. Dilerse bu nimetleri geri alır, sürdürür veya keser. Bu nimetler şükürle korunur, zikirle devam etmesi sağlanır.
Cenab-ı Hak buyuruyor:


"Hatırlayın ki Rabbiniz size: Eğer şükrederseniz, elbette size (nimetimi) artıracağım ve eğer nankörlük ederseniz hiç şüphesiz azabım çok şiddetlidir! diye bildirmişti." (İbrahim, 7)

Hazreti Aişe'nin şöyle söylediği rivayet edilmiştir:" Nimetleri şükürle koruyun. Bir toplulukta şükredenler azaldıkça nimetler de azalır."
alıntı