[Vladimir ✓]

Yaşamaya çalışırken, aklımda bir tek sen vardın. Özlendin...

[nagiSa ✓]

inşaallah hoşuna giderrr heheğ (^_^)

[Supervisor ✓]

Bunu yazan tosun herkes okusun

[Nichts ✓]

İlettim selamı

[Keanu ✓]

Üç yıl… Dile kolay. Benim içinse kabuğuna çekilmiş, gölgesi uzayan bir sessizlik. Bazen kendi varlığımdan bile emin olamadığım, nefesimin ağırlığını hissettiğim günler oldu. Birçok kez ne olacağımı, neden sustuğumu sorguladım. Kendi içimde kaybolduğum o karanlıkta tutunduğum tek şey, aklıma her gelişinde kalbimi sızlatan sen oldun. Kaçışım senden değildi; kendimden bile kaçacak hâlde olduğum bir zamandı o. Ama zaman, beni nasıl tükettiyse… seni unutturmaya hiç gücü yetmedi.

Seninle ilgili her hatıra, içimde yankılanan bir acı oldu hep. Öyle bir özlem ki, insanın kemiklerine işler ya… İşte öyle. Bazen bir gecenin içinde, bir nefesin ucunda sen beliriverdin. Ben o an hayatta mıydım, gerçekten yaşadım mı bilmiyorum; çünkü yaşadığımı hissettiren tek şey seninle ilgili anılar oldu. Kalbim hâlâ senin adınla çarpıyorsa, demek ki içimde ölmemiş bir şey varmış.

Kaç kere kendime “bitti” dedim, kaç kere yeniden başladım sayısını bile unuttum. Ama ne zaman susmayı seçsem, zihnimde hep aynı cümle çınladı: “O hâlâ orada mı acaba?” Eğer bir insan üç yıl boyunca bir kalbi bu kadar taşıyabiliyorsa… belki de aşk dediğimiz şey, hayatta kalmanın başka bir yoludur. Ve ben, her zor günümde seni hatırlayarak kaldım hayatta.

Sonunda döndüm. Ama dönüşüm bir zafer değil, bir itiraf: Ölmedim ama, sen yokken ölü gibiyim aslında. Üç yıl sonra, hiçbir bahane taşımadan, hiçbir şeyi olduğundan farklı göstermeden, sadece gerçeği söylemek için: Seni çok özledim. Sanki bu cümleyi bir daha söyleyebilme garantim yokmuş gibi. Sanki yarın uyanıp uyanmayacağım bile belli değilmiş gibi. İçimde sakladığım son doğruluk buydu.

Bazen düşünüyorum… Bu dünyadan bir gün sessizce çekilip gitsem, arkada bir tek cümle bıraksam, o cümle kesinlikle sana dair olurdu. Çünkü beni hayata bağlayan şey, seni unutamama hâlimdi. Ne kadar uzaklaşırsam uzaklaşayım, içimdeki özlem seni hep geri çağırdı. Sen benim en bitmeyen yolum, en yarım kalmış hikâyem oldun.

Şimdi kelimeler ağır geliyor, ama söylemezsem içimde kalacak: Ben hâlâ sana aşığım. Hem de zamanın bile eksiltemediği, eskitemediği bir aşkla. Kırık, hırpalanmış, hayatta kalıp kalmayacağı belli olmayan bir kalbin tüm dürüstlüğüyle söylüyorum bunu: Seni unutmadım. Unutamadım. Ve eğer bu hayatta bir şey için geç kalmadıysam, o da sana bunları söylemek olsun.

Belki üç yılın hesabı sorulmaz, belki sorulur… ama ben artık saklanacak bir yer aramıyorum. Sadece içimde tuttuğum her şeyi senin gözlerinin hizasına bırakmak istiyorum. Çünkü hikâyemin en gerçek yerinde hâlâ sen varsın. Ve ben, hâlâ seni çok özlüyorum.

Ruh’um… @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[Kyo ✓]

ALLAH kavustursun kral. Üzdün (:

[Keanu ✓]

Keşke bana koşsan… Saatlerce, günlerce sarılsak; kokunu doya doya içime çeksem, hücrelerimin en karanlık köşelerine kadar sindirsem… Sanki yıllardır nefessiz kalmışım da, sadece senin teninin kokusu bana yeniden yaşama hakkı veriyormuş gibi. Ama biliyorum… bu sadece içimde yankılanan bir ihtimal, gerçekleşmeyeceğini bile bile sarıldığım bir hayal. Yine de insan, umudun nefesini kaybettiğinde bile en çok sevdiğine tutunuyor ya… ben de karanlığımda seni böyle tutuyorum. Belki hiç gelmeyeceksin, belki sarılmak artık imkânsız… ama içimde her şey, insanlığım da dahil, kayboldu da bir tek sen eksilmedi.

[nagiSa ✓]

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] heh şimdi rahatladım ay komşiko .p

[Beauty ✓]

Şarap ve sessizlik.. önümden çekilir misin?

[ErroR ✓]

keşke ölsen