yazarı, kadinlari akil yoksunu olarak gördüğünü anlattığı aşka ve kadinlara dair adlı kitabı ile tanıdım, doğrusu hic sevmedim.
sonra da kitap amaçlı değil ama 1800 lü yillarda tez amaçlı yazdigi askin metafizigi ile tanimaya devam ettim.

babasi zengin bir tüccar, annesi roman yazan bir edebiyatçıymış. mutsuz bir evlilik sürmüşler. 9 yasindayken babasi evlerinin çatısından atlayarak intihar etmis. yazar babasına çok baglı oldugundan, bu yaşadığı şey onda iyileşmesi imkansız bir travma yaratmıs, arkasından da annesi tarafindan terkedilince ondan hep nefret etmis, bu travmalari uzun yıllar boyunca atlatamamış. annesinin cenazesine bile katilmamis dusunun oyle bir nefret.

evet, bu travma ona kadinlardan da nefret etmeyi getirmiş.
ama şu da var ki yazılarını çok severim. zaten kadın düşmanı yazarların ne ilki ne de sonuncusu bu üstad:)