Ey yâr..!

Ben, seni sevdim..

Adının içindeki harflerin anlamını bilemezsin benim kadar.

Sen yürüdüğün yol bitsin istersin, ben ayağının altında toz olurum.

Sen gözlerinin rengine hayranken, ben kirpiklerinde yaş olurum.

Rüzgar dolanır saçlarında, kıskanırım.

Bir el çarpar yolda yürürken elinin tersine, dünyaları karşıma alırım.

Sesinin üstüne ses yoktur kanımca, bülbülün adı bile geçmez yanında.

Sen gülersin, ben yıldızları çalarım göğün göğsünden.

Ağlama sakın; kıyamam, yaşımla güneşi söndürürüm.

Sen sus, ben anlatırım seni çağlar boyunca.

Sen uyu yâr, korkma..

Ruhumla örterim üzerini.

Benim şehrime karanlık uğramaz, bilmem gecenin ıssızlığını.

Adını dilime, yüzünü gözüme kazıdım.

Varsın öldü desinler, nefesimi nefesine sakladım.

Ey yâr..!

Bütün güzellikleri kapına astım, gölgende kaldılar.

Şimdi sus, konuşma.

Unutalım bildiğimiz bütün dilleri, gözlerinin ardındaki dünyanda hapset beni.

Korkuyorum, seni benden çok severler diye korkuyorum.

Sen yârsın, ne çıkar varsın acı bana yakışsın.

Gün yeni başlıyor şehrimde. Güneş yeni yeni göstermeye başladı kendini.

Aldığım her nefeste içime dolduruyorum seni, aldırmıyorum karnımın açlığına.

Tuhaf; sana susuyor, seninle doyuyorum.

Sevmek denildiğinde kelimenin harflerinden taçlar yapıyor saçına.

Göğün göğsünden çaldığım yıldızları örüp birbirine kirpiklerine asıyorum.

Öyle güzelsin ki..

Aşk, güzelliğinin yanında sönük kalıyor..

Ey yâr..!

Yanımda olduğun anları çıkarsam kendimden diyorum bazen..

Olmadığın zamanlarda da sevebiliyorum seni.

Bir gitar sesi geliyor kulağıma, her nota seni vuruyor..

Karşı komşu gözlerini ödünç almış sanki, sen gibi bakıyor.

Yanımdan bir kız geçiyor, sesinle konuşuyor telefonda.

Dönüp bakıyorum arkama, bende bıraktıkların çıkıyor karşıma.

O zaman anlıyorum işte;

Sen, yanımda olmadığın zamanlarda bile duyduğum, gördüğüm, kokusunu içime çektiğimsin.

Ey yâr..!

Öyle şanslıyım ki aslında..

Teksin ama binlerce suretin var..

Teksin ama ne çok benzerin var..

Şimdi gözlerimi kapatıp benzerlerinden sıyrılıyorum..

Alfabeden çıkartıyorum adının harflerini.

Gereken taze nefesimsin benim, meleğim..

Sorma bundan sonra beni seviyor musun diye..?

Okuduğun bu satırlar önsözün olsun..

Bencillik yapıyorum bu kez..

Sadece benim içindir son satır, bu son dua..

Olma, bensiz olma..

Bensiz aşka doyma..!