ALLAH’A KUL OLANA KULLAR HİZMETKÂR OLUR
 

Hızır Nebî (a.s.) bir hamama gider. İhtiyar bir zâtın, kendi başına bir kurnada yıkanmakta olduğunu görüp, yanına varır ve ihtiyar zâta lâtife olsun diye, karş kurnada yıkanan gençleri göstererek:
– Baba, gençliğinde ihtiyarlara hizmet etmemişsin ki şu delikanlılar da sana hizmet edip seni yıkamıyorlar, dediğinde, ihtiyar zât:
– Biz gençliğimizde ihtiyarlara hizmet ettik, ama zamane delikanlıları bize hizmet etmiyorlar, der.
Hızır:
– Ya öyle mi? diyerek, ihtiyarın arkasını keseler ve yıkar.

İhtiyar zât ona teşekkürden sonra:
– Gençler bizim sırtımızı varsın yıkamasın. Allah, bize işte böyle Hızır’ı gönderip yıkatır! deyince, Hızır şaşırıp kalır,
– Benim Hızır olduğumu nereden biliyorsun? dediğinde:
– Allah’a kul olana böyle şeyleri bilmek güç değildir, cevabını alır.

Hızır, Cenâb-ı Allah’a münâcaat edip:
– Ya Rabbi! Bana bir defter verip, o defterde sevenlerinin ismini bildirdin. Bu zâtın ismi burada yok. Bu kimlerdendir? dediğinde, Allah cevap verir:
– Ya Hızır! Sana verdiğim defterde sevenlerimin ismi var. Bu ise sevdiklerimdendir. Sevdiklerimin ismini sadece ben bilirim.