Resul-i ekrem efendimiz, Kâbe’yi tavaf eden birinin gözyaşları içinde (Ey Beytin sahibi, bu beytin hürmetine beni affet) diye ağlayarak dua ettiğini görüp buyurdu ki:
- Suçun nedir de bu kadar yalvarıyorsun?
- Çok büyüktür, imkânsız anlatamam.

- Yazık sana! Karalardan da mı büyük ve ağırdır?

- Evet.

- Eyvah! Denizlerden de mi büyüktür?

- Evet.

- Göklerden de mi büyüktür?

- Evet.

- Arştan da mı büyüktür?

- Evet.

- Allahın rahmetinden de mi büyüktür?

- Hayır.

- O hâlde neymiş bu?

- Çok zenginim. Benden küçük bir şey istense, içimi bir ateş kaplar, bir kuruş vermem.


Resulullah efendimiz buyurdu ki:

- Aman ateşinle beni de yakma!