![]() |
| |
| | #1 |
| Düş'üş Hatalar insanın gölgesi gibidir; adımımızdan önce belirir, bazen aynı taşın önünde defalarca durdurur bizi, biz de içimizdeki o tanıdık yankıyı duyarız: düş’üş hem düşmek, hem de düş görmek; yani gerçekle hayalin birbirine çarpıp kırıldığı o ince çizgi. İlk bakışta yük gibi gelir, canımızı acıtır, küçülttüğünü sanırız, oysa her seferinde yerle temasın soğuk yüzünde sabrı, direnci ve yeniden başlamanın ince ayarını öğreniriz. Yanılgılar yalnızca eksiklerimizi göstermez, nerenin güçleneceğini de fısıldar; en derin aynayı bazen başkalarının gözünde değil, kendi yanlış seçimlerimizin kıyısında buluruz. Ve tam orada, zincir uzarken bir yanlış bir diğerini çağırır, biz yoruluruz ama bakışımız değişir; hatasız bir hayat kulağa huzurlu gelse de renksiz, kokusuz, donuktur. İnsan yanılarak şekil alır; düşerek yürümeyi, düş görerek umut etmeyi, kaybolarak yön bulmayı, yanlışın karanlığında doğrunun ışığını parlatmayı öğrenir. Belki de büyümek, hataların bıraktığı izleri bir harita gibi taşımaktır.Çünkü en çok şaşırdığımız yollar sonunda kendimize çıkar. Ve her yeni adım, bir öncekinden biraz daha dikkatli, biraz daha derin, biraz daha bizdir: düş’üş; hem yere düşmek, hem de düşten uyanmak, ta ki gerçeği kendi ellerimizle yoğurmayı öğrenene kadar.
________________ 𝒯𝒶𝓉𝒶𝓀𝒶𝑒! ![]() ~ 𝑀𝒶𝒹𝑒𝓂 𝒷𝑜𝓏𝒶𝒸𝒶𝓀𝓉ı𝓃, 𝓃𝑒𝒹𝑒𝓃 𝒹𝓊̈𝓏𝑒𝓁𝓉𝓉𝒾𝓃 𝒷𝑒𝓃𝒾? | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |