Sarılmanın İmkansızlığı

Sana sarılmak iyi gelirdi..
Kalbimin yamacında duran o ağır boşluk, belki biraz hafiflerdi.
Ama ne sana sarılabilirim,
ne de nasıl hissettireceğini hayal edebilirim artık.

Parmaklarımda tuttuğum ihtimaller,
birer birer döküldü zamanla.
Seninle hiç yaşanmamış bir anının yasını tutuyorum ben.
Dokunmadığım ellerin sıcaklığını özlemek ne demek,
bilemezsin ki.

Bir hayalsin sen.
Bir hayalin omzuna başımı koyabilsem
ağlardım bilirim.
Ama hayaller sarmaz insanı.
Hayaller, sadece uzağa bakarken ıslatır gözleri.



Sana sarılmak mı? Bu imkânsız.
Bu imkânsızlık,
bütün imkanları gölgede bırakıyor.
Seninle olabilecek her şeyin yerini,
seninle asla olamayacak olanlar aldı.

Ve ben,
hiç yaşanmamış bir tenhayı özlüyorum.
İçinde senin olmadığın her şey,
biraz daha eksik artık.
Ve ben biraz daha yarım,
sen olabildiğince bütünken.