Hadi kızım topla içini,
Zaten okusalar da anlamayacaklar acını.

Bir erkeğin taşıması gereken en büyük yük, ona güvenen kadının başıdır omzunda.

Atam'a askeri dehası ve zekâsı için hayrandım ama geçen gün bir yerde okudum.
Kendisi cephede bile mektup yazarmış sevdiğine.
O koşullarda dahi yazmış. O koşullarda bile sevmiş.
Şimdiki erkekler utanır mı? Sanmam.
Yani kızçeler seven ve isteyen her koşulda sever ve yazar.
Sorun onun koşulları değil. Sevesi olmaması.
Sevememesi de bizim suçumuz değil.
Hiç kendimizi üzmeyelim.:banane:

İnsan en büyük korkularıyla yüzleşince, ufak tefek olanları etki etmezmiş.

Kusurunda bile hoşluk bulursun seversen,
Lütfunda bile kahır bulursun sevmezsen.

Galiba insan sevmek-sevilmek istiyor. En basiti sakarlık yapıp düşünce falan bundan bahsedip beraber gülmek istiyor.
Ne bileyim işte birisinin sana "Kıyamam sana." demesini istiyor.
Öyle büyük büyük beklentiler değil ama olmayınca olmuyor.
Kabullendim seçilmiş yalnızlığı.

Eğer aşk bunlar demekse;

Senin tarafından sevilmeyişimi ve zorla ruhunu ruhuma iliştiremeyeceğimi öğrendim.
Çaba harcasam bile dönüp dolaşıp tilki gibi yalnızlık denen kürkçü dükkanına döneceğimi öğrendim.
Daha birçok şey öğrendim ama en büyüğü unutmak oldu seni.
Ki bu en acı verici kısmıydı çünkü yara en çok kapanmaya yakınken acır.

Kaybolduğunda yön değil, neden yürüdüğünü sorgulamaya başlarsın.

İnsanlar beni ya sever ya nefret eder. Ama en ilginç olanı, ikisini birden yapanlar.:banane:

Hayat denen şey delilik şarkısı ve ben o şarkının nakarat kısmıyım.