![]() |
| | #1 |
| çocukluğumun kokusu bir şiir istersin benden bin gemi batırırım sularımda bin tarla yakarım yüzlerce fidan dikerim ıssız çöllere ama yazamam... saçlarında baharın hüznünü taşıyan kadın bir şiir istersin benden kırgın mahzun bir kalple en ince seslerini duyarım tellerine dokunup ağlatırım çocukluğunun saflığını ben sana şiir yazmaya kalkarsam yanarım ama yazamam... garipliğimin uykusu bir şiir istersin benden bir ülke bir dünya iste mesela başkentine kuş konmuş mavilerinde kaybolmuş bir deniz iste benden sessiz silerim pusuları çöküntülerinde bir işçi gibi çalışır bir hoyrat at gibi yelesinde kaybolan bir rüzgar iste benden benliğinde şairliğimi unuttuğum ey yanarım ama yazamam... ne güzel uyuyorsundur şimdi yazmak gibi bir düşün ortasında izlemek vardı seni rüyalarına ortak dalgalar tutmak sigara içmek gibi sensizliğinin uykusundan öpüyorum sessizliğini huzurunun aşkından okşayıp yanağını uğultulara bırakıyorum anne merhametiyle çoğu zaman ıslak ve titreyen kirpiklerini... can-i 👍 2
________________ ![]() | |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| Makale Ayarları | |
| Stil | |
| |