Merve Nickli Üyeden Alıntı

Yaşam sevincinin ibresini hızla aşağıya çekiyor. Tatsız, tuzsuz günler uzadıkça uzuyor önünde.. Yeniden o duyguyu sıfırdan inşa edinceye kadar...


Ah @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] 'cim yine döktürmüşsün...O kadar güzel anlatmışsın ki...Duygularıma tercüman oldu..

Özellikle son cümleni sonuna kadar destekliyorum...Yaşam sevincini alıyorlar elinden...Maalesef insan hayattan nefret ediyor...O tatsız,tuzsun günler hiç bitmiyor...Yeninden inşa etmek de zaman alıyor...



Emeğine , yüreğine ve de kalemine sağlık canım...

KaRaR Nickli Üyeden Alıntı

Emeğine sağlık canım yine hep olduğu gibi çok güzel ifade etmişsin..

Kardelen Nickli Üyeden Alıntı

Bazı insanlar var ki güven duygusunu ana kucağı gibi hissettirir onlar iyi ki varlar biride sensin kraliçem emeğine sağlık ♥️

anlatilmaz Nickli Üyeden Alıntı

Güven alinirmi ?verilir mi? Aslında soru bu olmalı; diğer konu ise siz ne söylerseniz söyleyin İmam bildiğini okur. Acabalar çoğaldıkça duygusal kopuşlar başlar.

Brittle Nickli Üyeden Alıntı

Ne garip bir duygu güven duygusu... Huzurun temel taşı sanki.. Korkularımızı, kuşkularımızı , çekinmelerimizi bertaraf ederek bize bulunduğumuz yere yada hayatımızdakilere bağlanma olanağı sunar. Zarar görmeyeceğimizi beynimize iletir ve kendimizi koşulsuz teslimiyete bırakmamıza olanak tanır...

Kazanılması, inşa edilmesi çok zaman, çok çaba isteyen bazen çok uzun süreler süren bu duygumuz ne kadar çabuk yıkılır şaşılacak şey... Bazen sadece bir kaç saniye yada bir cümle yeter yıkılmasına... Yerle bir olması da gerekmez üstelik.. Küçük bir sarsılma, zedelenme ve çatlak bile yeterli , özenle ördüğümüz güven duygumuzun yok olmasına...

Ve arkasından gelen şüphe sinsice ele geçiriveriyor benliğimizi...Huzur huzursuzluğa, inanç inanmamaya, koşulsuz bağlılık kopuşa evriliveriyor...

Ne kadar çabalarsan çabala, artık hiç bir şey eskisi gibi olamıyor... Her söze , her davranışa hep bir ''acaba '' ekliyorsun farkında olmadan...

O acaba , senin kendine olan inancını ve özgüvenini de zedeliyor, sana seni de sorgulatmaya başlıyor. Yaşam sevincinin ibresini hızla aşağıya çekiyor. Tatsız, tuzsuz günler uzadıkça uzuyor önünde.. Yeniden o duyguyu sıfırdan inşa edinceye kadar...

Çalıkuşu Nickli Üyeden Alıntı

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] m bence kaleme aldığın yazı harikaydı, ben en çok şu kısmını beğendim, belirtmeden de duramam ((:
[I]"Ne kadar çabalarsan çabala, artık hiç bir şey eskisi gibi olamıyor... Her söze , her davranışa hep bir ''acaba '' ekliyorsun farkında olmadan..."

Kalemine sağlık, okuması keyifli yazılarının devamını bekliyoruz ((: