Bugün yine seni düşündüm.
Düşüncelerime ne zaman yerleştin?
Ne zaman gecelerim sensiz çaresiz oldu?
Ne zaman adını aşkla anar oldum?
Ve ne zaman benliğim
Bu denli senin oldu anlayamadım?
Düşündüm düşündüm bulamadım...

Sanki doğuştan sen benleydin.
Hangi gündü, hangi zamandı çözemedim?
Adın, aşkın,gözlerin, sözlerin
İlk nefes alışımla içime yerleşmiş gibi.
Bu aşka bu sevdaya
Bir ilk an, ilk gün bulamadım.

Sanki Allah beni ilk günden
Senle yaratmış
Senli günlerin mutluluğunu
Kabul etme gücünü,
Sensizliğin çaresizliğine
Katlanma gücünü
Hayattaki ilk anımda bana vermiş.
Seni umutla beklemeyi bana öğretmiş.

Sanki sen hep vardın
var olacaksın da
Ben yok olacağım senin yerine.
Sanki ben değilim nefes alan.
Ya da nefes alışım bile senle.

Ah bir de sen benim yerimde olsan...
Benim bakışlarıma yerleştiğin gibi
Ben de senin bakışlarına yerleşsem.
Yanında olmadığımda
Senin de benim gibi nefesin daralsa.
Boğuluyor gibi olsan...
Gülerken neşeyle,
Ben yokum yanında diye,
Gülüşün yüzünde donsa...
Hüzünlerin pençesindeyken
Seni sevişim,sesim, tenim
Gelse aklına da
Hüzünlerden kurtulsan.
Yani sen de benim sana
Aşık olduğum kadar
Aşık olsan ne olurdu?

Ne olurdu sanki
Sadece ben olsam aklında fikrinde?
Yokluğuma hiç ama hiç alışamasan,
Hayatın güzelliklerini
Sadece ben de bulsan,
Gittiğin her yere içinde beni taşısan
Ne olurdu?

En güzel çiçekleri bile
Yanımda soluk bulsan
Hep beni söylese dilin
Eşine dostuna
Sadece beni istese kalbin içinde
Ne olurdu?

Benim seni kalbimin en güzel
Yerine yerleştirdiğim gibi
Sen de kalbinde bana
Köşkler saraylar yapsan
Ne olurdu?

Belki bana bunları hiç söylemedin
Ama ben hep senin
Utangaçlığına verip kendimi avuttum
Hep dedim ki;
Aşkım en az benim ona
Aşık olduğum kadar
Aşık bana
Duyuyor musun beni?
Bu seslenişim sana!
Hadi artık sen de
Aşkını haykır bana...