Senden öncesi ve senden sonrası olsun istiyorum hayatımın. Benden öncesi ve benden sonrası olmalı hayatının. Öyle izlerimiz kalmalı, derinden ve anlamlı…

Bitsek ve gitsek de, yüzlerimizi unutmayacak kadar çok bakmış olmalıyız birbirimize. Ne kadar zaman geçse, silinmemeleri gözlerin rengi gözlerimizden…
Sen, bir dağ kadar güçlü ve heybetli olmalısın. Dik ve geçit vermez yollarla dolu zirvelerin olmalı. Çok zafer görmüş tepeler kadar sıradan değil, doruğuna ayak değmemiş saflıkta kalmalısın..
Benim, denizler gibi engin bir yüreğim olmalı. İçimde mercanların, renkli balıkların yaşadığı, kimsenin bilmediği bir dünyam olmalı. Sularımda yüzenleri kollarımda taşıyacak kadar asil, bir kayayı kıracak kadar sabırlı olmalıyım.
Efsaneye dönüşmesek de, yazılmaya değecek kadar keyifli bir hikayemiz olmalı. Her cümlemizde bir anlam, her kelimemizde sevda saklanmalı.
Biz; çevremizdeki gel geç aşklara inat, uzun ve lezzetli yaşamalıyız. Çabanın, emeğin, fedakarlığın hakkını vermeliyiz. Adımızı duyanların yüzünde tebessüm oluşmalı.
Yalçın ve ayaz geceleri de, sıcak ve yakan sevişmeleri de biliyor olmalıyız. Tenimizin kokusu aklımıza kazınmalı. Bir daha kimseye öyle dokunmuyor olmalıyız.
Biz; önce iki iyi dost, sonra kadın ve adam, sonunda sevgili olmalıyız. Anlamalı, konuşmalı ve hissetmeliyiz. Birbirimize sağduyu olmalıyız. Eksiklerimizi tamamlar gibi, yan yana durunca bir bütün olmalıyız.
Biz; aşka inanan iki insan, boş verip tüm dünyayı, sırılsıklam aşık olmalıyız. Kaç fırtınaya yakalansak orta yerde, el ele kalmalıyız. Öyle bir gün gelmeli ki; aşkın sözlükteki karşılığına, adımızı yazdırmalıyız.
Yollarımızı ayırsak bile, bitişimiz anlamlı olmalı. Karşılaşınca selamlaşacak kadar saygımız, sevgimizin ardından konuşacak yüzümüz kalmalı….