![]() |
| | #1 |
| Yuvadan ayrılan bir kuş gibi çekip gittiğimde.. Kendi başıma kararlar verdiğimde.. Hayata dair , herşeyi bildiğimi zannettiğimde.. Umudumu kırdılar , hiç birşey diyemedim Anne.. İnsanların gülüşüne aldanılmazmış.. Her seni dinlerim diyene dert yanılmazmış.. Her güzele , güzel bakılmazmış.. Umudumu yitirdim... Yitirdim Anne.. Sen insanları böyle anlatmadın.. Herkesin gülüşünü samimi sandım.. Sevdim diyene de hemen aldandım.. Yalnız , karanlıkta kaldım.. Yalnızım Anne.. Dedin ki.. Kimseyi kırıp üzme.. Nasihatımdır sakın sözden çıkma.. Haktır oğlum harama da bulaşma.. Kimseden hakkımı alamadım.. alamadım Anne.. Dönsem yanına.. sarmalasan bedenimi.. belki de , dizinde güzel bir uyku çekmeli.. Ben hayat sınavında kalan o haylaz öğrenci.. Kalbimi acıttılar , Söyleyemedim Anne.. Batuhann [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] 👍 12
________________ | |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| |