Sahi Ya..
Sende pek bi hüzünlü bakmıştın o gece yüzüme.
Kirpiklerinden dökülüyordu yüzünde ki hüzün..
Alfabenin hangi harfine sığar gülüşünde ki yük..
Hangi kuş kanatlarını açar, gözlerini alıkoyan ufuklara..
Oysa, gözlerinin ışığını, gülüşünde ki cenneti, yüzünde ki güzelliği yaşamalıydı tüm şehir..
Kuşları kıskandırmalıydı kahkahaların.
Ya da ne bileyim işte,
Belki de papatyaların boynunu bükmeliydi güzelliğin.
Yaşamalıydın hayatın büyük küçük tüm heyecanlarını..
Parklarda koşmalı, salıncaklarda sallanmalı.
Pamukşeker yerken ağzına burnuna bulaştırmalıydın.
Düşündüm de bi an, ne de güzel gelirdin gözlerime..
Sen etinle kemiğinle değince gözlerime dursun isterdim Dünya'nın tüm zaman kip'leri.
Akrep kaçmasın, yelkovan kovalamasın ömrümüzden tek bir saniye akmasın..
Yağmurda ıslanarak yürümeliydik seninle,
Soğuktan kemiklerimiz titrerken mesela..
Kaçamak bakışlarla izlemeliydim seni..
Şehir bembeyaz gelinlik giymişcesine kar'a büründüğünde,
Kardan Adam yapma heyecanına kapılmalıydık.
Buz tutmuş ellerimize aldırmadan o çocuksu duygu ısıtmalıydı içimizi..
En çokta gün batımını izlemeliydik seninle,
Gecenin siyahı kaplarken gökyüzünü, milyarlarca yıldıza rağmen,
Ay'ın güzelliğini anlatmalıydım sana..
(Ay Tıpkı Sen Gibi) diyebilmeliydim nefes nefese, büyük bir tutkuyla..