|
|
06 Haziran 2020, 23:26
|
#1 |
  |
Yem olarak balık kullanımı
Yem olarak balık kullanımı
kabuklular, kurtlar gibi deniz hayvancıklarıdır. Fakat, çoğu amatörün ilgi alanına giren, gerek yemek masasında, gerekse oltanın ucunda görmekten hoşlanacağı türlerin diyetleri daha ziyade kendinden küçük balıklardan oluşur. Desem ki kırlangıç mı, palamut mu? Diğer yandan nerdeyse hiç bir balık türü, yenebilecek leziz bir balık varken kayıtsız kalmaz. Bu yüzden balık için balık kullanmak ideal doğal yem olarak tanımlanabilir. Balıklardan yem, canlı veya ölü olarak yapılabilir. Temelde, istavrit boyunda olan ve parlak derili pullu balıklardan yapılan yemlere topluca akyem denir. Ama bazen iş abartılır. Bir orkinos için yem olarak bütün bir torik kullanmak iyi bilinen bir haldir. Bu yüzden, balıklardan elde edilen yemler için tercihler ve yöntemler her balık türü için farklı olacaktır. Ama üç dört farklı metot ile yemlerin kullanımı özetlenebilir. Canlı yem çoğu durumda balık için idealdir. Ama sorun canlı balığın uslu durmamasıdır. Eğer, canlı yem kullanmak istiyorsanız, balık anatomisi hakkında bir kaç ipucunu bilmeniz faydalı olacaktır. Balıkların çoğu için sinir sistemi demek, yanal çizgi ile eşanlamlıdır. Eğer balığın yanal çizgisine zarar verirseniz, kolayca ölecektir. Ayrıca, balığın tüm kritik organları solungaç ile boşaltım deliği arasında balığın alt kısmında toplanmıştır. Temizlerken bunu kolayca farkedersiniz. Eğer iğneyi bu bölgeye saplarsanız, balığın ömrü çok kısa olacaktır. Bir diğer husus ile balıkların yaşadığı ortamda yaradan akan kanın pıhtılaşma şansı olmamasıdır. Yani, eğer balığı çok kanatacak bir yerinden iğneye takarsanız kan kaybından kısa sürede ölecektir. Yem olarak kullanılan balıkların çğunda bu hususta kritik olan bölge sırt yüzgeci ile baş arasındaki kısımdır. Geriye ne kaldı? Kuyruk kası. Bu boşaltım deliği ile kuyruk arasında kalan son derece güçlü bir kastır. Sırt yüzgecinin orta alt tarafı. Balığın ağzı. Bu bölgelerden takacağınız iğneler, çoğu zaman balığa minimum zarar verecek, uzun süre yaşamasını sağlayacaktır. Bir diğer yöntem ise, iğneyi balığın ağzından sokup yüzgeçlerinden çıkarmaktır. Bu durumda iğne balığa nerdeyse hiç zara vermez ama dengesiz olur. Dahası ucunda bir zoka varsa, balığın nefes almasını engeller. Yem olan balığı en az yara ile kullanmanın bir diğer yoluda, iğneyi balığın kenarına bir misina veya iplikle bağlamaktır. Bunun zor tarafı, işin uzun sürmesi, bağlarken balığın boğulması ihtimalidir. Cansız balıklar, iki şekilde değerlendirilebilir. Öncelikle balık bütün olarak kullanılabilir. Bu durumda çok yıpratmamaya dikkat edilmelidir. İğneler iyi gizlenmeli ürkütücü olmamalıdır. Bazen, cansız balığın içine bir miktar köpük konabilir. Bu balığın yüzmesini garantiler. Ayrıca çoğu zaman bu tür yemler atıp çekme yoluyla hareket ettirilebilir. Eğer böyle yapılacaksa, misinanın balığın başından tarafta olması, hareketin doğal görünmesini sağlaması gerekir. Bütün balık, iki anlam ifade ediyor olabilir, av olan balığa. Bir balık, ölmüş, kolay av. veya bir balık, işte av. Balıkların içindeki hava keseleri balığın derinlik ayarlama organıdır. Bu yüzden balık ölünce karnı yukarıda olacaktır. Umulanın aksine, ölü bir balık çoğu balık için kolay av olarak son derece cazip değildir. Çünkü balıklar ölünce hızla besin değerlerini kaybeder. Bu nedenle ölü bir balığı yemeye çalışan balıklar daha nazlı ve dikkatli olurlar.Eğer, balığın ölü değilde yaralıymış gibi görünmesini sağlarsanız, avlayacağınız balık daha saldırgan olarak yeme yaklaşacaktır. Yemin yaralı gibi durmasını sağlamak, hareket ettirmekle veya karnı aşağıda olmadan yüzmesiyle sağlanabilir, en kolay şekilde. Balığın yüzgeç formu, onun doğru pozisyonda yüzmesini sağlar. Bu yüzden onları suyun içinde çekerseniz, karnı aşağıda kalır. Ama çekmeyi bırakırsanız, çabucak döner. Bu nedenle kesintisiz olarak çekmeniz daha iyidir. Elbette, taktığınız iğneler balığın dinamiğini bozabilir. Bazen bu balığın yalpalamasına sebep olur, faydalıdır. Bazende, dönmesine, sebep olur, zararlıdır. Bir yemekten ziyade bir acayip mahluka benzemesi küçük sorundur, büyük sorun misinanın burulması, türbülans etkisiyle iğnelerin balığı zedelemesi ve yemin kısa sürede kullanılmaz hale gelmesidir. Balığı bütün olarak yem yapacaksanız, onu çekmeniz gerekmemelidir. Bu iş için, balık yerine bu işe özel yapılmış suni yemler çok daha uygundur. İğneleri öyle yerleştirinki, balığın sırtı yukarı gelsin. Kabaca, bir iskandil, bir kaç metre beden olan takımın ucuna bütün balık takıyorsanız, iğne ile misinanın birleşme yeri balığın üst tarafına bakmamalıdır. Aksi halde, kurşun balıktan daha dipte olacağı için balık ters döner ve ölü balık olarak görülür. Ortalıkta aç bir lüfer sürüsü varsa, bu sorun olmaz ama, niyetiniz lüfer yakalamaksa. Fakat, başka bir av peşindeyseniz, bu şekilde duran bir balık çok cazip olmayacaktır. Balık su içinde iyi bir dinamiğe sahiptir. Suyun akışını çok iyi düzenler, ama sadece, akıntıya dik durduğu sürece. Eğer akıntı yüzeye paralel ise ki çoğu zaman böyledir, balığı biraz yamulmuş, başı aşağıya/yukarıya vs. gelecek şekilde takmanız bir tür rüzgar gülü elde etmenizi sağlar. Balık akıntı içinde küçük bir türbülans oluşturur ve rüzgardaki yapraklar gibi hafif hareketler yapar. Böylece görülme şansı artar fakat pek çok balık böyle dönüp duran bir yemi pek tercih etmez. Bütün bir balık kullanmak, palamut ve levrek gibi balığı bütün yutmayı tercih eden türler için olmazsa olmaz bir seçimdir. Ama balıkları parçalayıp yutabilen balıklar ile uğraşıyorsanız bütün balık kullanmak zorunda değilsiniz. Dahası, pek çok balık, böyle bir yırtıcıdan arta kalanları yemeyi sever. Balıkları parçalar halinde yem olarak kullanarak onları avlayabilirsiniz. Buradaki temel etmen, tat ve kokudur. Balıkların yemek dürtüsü koku ile uyanır. Kesilmiş bir balık parçası, kan, yağ gibi vücut sıvılarını suya bırakır. Bu durumda bir balık parçası bilhassa yırtıcılar için bütün yemden daha iyi netice verebilir. Yırtıcı balık nedir? Temelde dişli balıklar diyebiliriz. Lüfer ve mezgitler bu sınıfın iyi bilinen üyeleridir. Bunun yanında dişleri olmasada güçlü ve sert çenelere sahip olan balıklarda balığı parçalayıp yutabilir. Eğer, parçaları küçük yaparsanız, bu artık gibi görülecektir. Böyle küçük yemek artığı gibi balık parçaları, istavrit gibi küçük balıkların tercih ettikleri bir yemdir. Ayrıca, çapariye böyle küçük yemler takmanız koku etksiini artırıp faydalı olabilir. Peki böyle istavritleri dokuzar onar çekebilirmiyiz? Pek değil. Çünkü istavritler sürü olarak gezer. Kokudan ziyade sürüyü tümüyle o taraf yönlendirecek bir küçük balık sürüsü daha etkili olur. Genede bir bakar mısınız demiş gibi de olabilirsiniz. İstavritlerin bu tür bir yemli çapariye daha iyi vurduklarına dair pek bir tecrübem yok. Aksine, belki, bu tip bir koku ve etki bir yırtıcı balığa işaret edebilir ve istavritleri kaçırabilir, belki.. Ama irileşmeye başlamış istavritler bu hususta farklı düşünebilir. Kısaca, küçük, istavritler için çapariye balık parçaları takmanın müspet bir etkisi pek olmayabilir. Ama iri istavritler için faydalı olması mümkündür. Eee, başka derseniz. Palamut ve Lüfer çaparilerine bu tür makyajlar yapmak son derece verimli olabilir. Çünkü bu çaparilerde görsel bütünlüğü çaparinin tüyleri yapar. Takılan küçük parçalar ise koku sağlar ve bilhassa çapariye sinmiş mesela sigara kokusunu bastırır. Balık tereddüt edecek yabancı bir kokudan çok, tanıdık bir koku alır. Alıntı
________________
 ~ E & B ~ |
|
|
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
