![]() |
| | #1 |
| Acı ve İnsan Şair: Gönül Duranoğlu Her insan acısıyla birlikte büyür Ben acılarımı avutmak için beşiğimde salladım En büyüğünün benden de umarsız olduğunu bildiğimden İlk umutsuz aşkımı ona bağışladım Acım ve ben hep aynı sularda yıkandık Yıkık külhanlarda başka acılarla tanıştık Hele biriyle öyle dost olmuştuk ki Sahibine dönme vakti geldiğinde ardından ağladık. Herkes kendi acısını ayak sesinden tanır Zamanla aileden olurlar Onlara alışıyorum gittiklerinde özlüyorum Benden ayrı yaşarlar mı bilmiyorum Geri dönmelerini istemesem de ayıp olmasın Gittiklerinde arkalarından bir kova su döküyorum 👍 1
________________ ![]() | |
| |
| | #2 |
| Emegine saglik @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]
beyendim 👍 1
________________ ![]() | |
| |
| | #3 | |
| Alıntı:
👍 1
________________ ![]() | ||
| |
| | #4 |
| Herkes kendi acısını ayak sesinden tanır ne kadar doğru bir cümle paylaşım için teşekkürler. 👍 1
________________ Fuego, sonrisas, realidad y dolor . . . birazdan yorgun bir atı vuracaklar uyuşturmadan, rüyamda, üstelik ben henüz daha uyumamışken... ![]() 28/08/2025 sorun ve destek için : [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] adresinden iletişim kurabilirsiniz. | |
| |
| | #5 |
| ZaLim Ben Teşekkür Edeirm
________________ ![]() | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |