Acı ve İnsan Şair: Gönül Duranoğlu
 

Acı ve İnsan
Şair: Gönül Duranoğlu
Her insan acısıyla birlikte büyür
Ben acılarımı avutmak için beşiğimde salladım
En büyüğünün benden de umarsız olduğunu bildiğimden
İlk umutsuz aşkımı ona bağışladım

Acım ve ben hep aynı sularda yıkandık
Yıkık külhanlarda başka acılarla tanıştık
Hele biriyle öyle dost olmuştuk ki
Sahibine dönme vakti geldiğinde ardından ağladık.

Herkes kendi acısını ayak sesinden tanır
Zamanla aileden olurlar
Onlara alışıyorum gittiklerinde özlüyorum
Benden ayrı yaşarlar mı bilmiyorum

Geri dönmelerini istemesem de ayıp olmasın
Gittiklerinde arkalarından bir kova su döküyorum

Emegine saglik @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] beyendim

Zenia Teşekkür Ederim Saolasin

Herkes kendi acısını ayak sesinden tanır
ne kadar doğru bir cümle
paylaşım için teşekkürler.

ZaLim Ben Teşekkür Edeirm