Ben Senin Neyindim...



Bazen ikimizin arasındaki şeyin ne olduğunu düşünüyorum, bulamıyorum...
Bir adımız yoktu bizim. Her şeyden biraz"gibiydik". Biraz dost gibi mesela, biraz tanışık ama daha çok iki yabancı gibiydik. Sevgili gibi çoğu zaman ama aslında o da değildik... Sen bende hepsinden çok daha fazlasıydın oysa. Hepsini toplasan bendeki bir sen etmezdi. Ama seninle ikimizin toplamı koca bir hiçti...
Bizden bir şey olmasına izin vermedin. Nefeslerimiz birbirine değerken bile kocaman duvarların vardı aramızda. Ve o duvarların arkasında senin için var olan dünyayı hiçbir zaman görmek istemedin...
Böyle durumlarda insana en çok dokunan ne biliyor musun? Hayalini kurduğun biri var ve o kişi de senin hayatında. Ama her an çekip gideceğini biliyorsun. Onun yanındayken bile onu kaybetmekten korkuyorsun. Onu her koklayarak öptüğünde, gözlerine her baktığında, yaptığın her şeyi ezberleyerek yapıyorsun. Kokusunu, sıcaklığını, bakışını... Sanki bunların tekrarı olmayacak ve bu son defaymış gibi hissediyorsun. Ödün kopuyor kaybetmekten çünkü çok seviyorsun!!
En acı tarafı bu işte... Korka korka sevdiğin birini hiçbir şey olmamış gibi kaybediyorsun...
Hiçbir şey senin kadar acıtmadı, hiçbir şey senin kadar üzmedi, kırmadı...
Düşmanın olsam hak verirdim. Ama ben senin neyindim?