[Lexina ✓]

İçimde biri var, hiç konuşmayan,
Sadece bakıyor… yorgun, dalgın…
Ne bir isyanı var ne de umudu,
Sanki yıllardır aynı yerde yanan bir yangın.

Dışımda gülüşler, ezberden oynanan,
Ama içimde biri hep yarım kalan…
Ne başı belli bu hikâyenin,
Ne de sonu… sadece zaman…

Geçmişin gölgesi oturmuş karşıma,
“Hatırlıyor musun?” diyor fısıltıyla,
Gözlerim dalıyor… bir fotoğrafa,
Gülümseyen halime, kırık aynalarda…

Bazen düşünüyorum da sessizce,
Kim kaldı elimde? Kim gerçekten bende?
Kime anlatsam bu suskunluğu,
Anlar mı kalbimin düştüğü yerde?

Ben artık kendime bile uzaktayım,
Yürüdüğüm yollar bile yabancı.
Ama hâlâ… evet hâlâ
Birinin "kal" demesini bekliyor kalbim, utangaç ve yaralı…