[Lexina ✓]

Bir avuç toprak kokar hâlâ avuçlarımda,
Kırık dökük taşlarla oynardım bahçemizde.
Annemin sesi dolanır kulağımda hâlâ,
Bir ezgi gibi geçer içimden sessizce.

Çocukluk dedikleri, eski bir salıncak belki,
Bir yanı gülüş, bir yanı düşüş.
Ayakkabılarım çamurlu, yüreğim tertemizdi,
Her sokağın ucunda bir umut bekleyişi...

Fotoğraflar sararmış, ben hâlâ oradayım,
Küçük bir bisikletin selesinde giden zaman.
Bir mendil gibi sallanır geçmişin ucu,
Tutup çeksem ağlar mı kalbim bir an?

Bahar gelince kokar annemin ektiği fesleğen,
Kardeşimin çığlığı çınlar hâlâ avluda.
Gidenler var, geri dönmeyen, adları anılmayan,
Bir dua gibi saklı durur hepsi duamda.

Sisli yollar var önümde, kimi çıkmaz, kimi yokuş,
Bir çocuk hâlâ yürür orada, düşe kalka, yavaşça...
Hayaller omzunda, umutlar cebinde kırık,
Benim geçmişim işte o çocuğun ayak izinde yaşça..