[Lexina ✓]

Deniz kenarında rüzgârla konuşan taşlar var,
Sessizlik bazen en yüksek ses oluyor.
Bir duru an’da,
Geçmişin içinden süzülen berrak düşünceler…

Sevdiklerimizle geçirilen zaman,
Vakit geçirme değil sadece,
Birlikte susabilmek mesela,
İçtenlik ve samimiyetin sustuğunda bile sürmesi.

Belki bir gün,
Yeniden bir araya gelir o anlar,
Küllenerek değil, olgunlaşarak.
İnsan eliyle yazılmış bu hayat,
Her satırıyla başka bir iz bırakıyor.

Umidiyle yaşıyoruz belki,
Bir tebessümde, bir hatırada,
Kendimizi bulacağımız o kıyıyı.