[PurpLe ✓]

Yalnizca bizim istedigimiz sürece hayatimizda var olacak insanlar icin yiprattik kendimiui.
Su gercegi cok cabuk unuttuk mesela : Vazgecilmez tavirlar sergileyen,bu dünyanin kendi etrafinda döndügünü düsünen ve kücük daglari ben yarattim edalariyla hayatimiza aldiklarimizi;biz istesek varlar,istemedigimiz sürece yok. Olay bu kadar basitti aslinda .Hak etmeyen insanlari hayatimizda hic de layik olmadiklari yere koymakta üstümüze yok.
Evet büyüttük, hemde onlari gözümüzde cok büyüttük.Onlari sevdigimizden kafamizda olmadiklari iinsanlara dönüstürdük. Peki ya sonra? Onlari gözümüzde büyütürken, aslinda kendimizi nkücülttük. Degil Mi ? Hak ettiler mi ?
Asla.Gec olsu ama su aci gercegi sonunda gördük: Onlar vazgecilmez degilmis ,vazgecmeyen bizmisiz.
Onlari parlatttikca kendimizi eskitmisiz .

Simdi Can Yücelín su sözüne kulak verme zamani :

"Karsinizdaki insansizi hayatinda nereye koyuyorsa, siz de onu tam oraya koyun.Ne eksik,ne fazla ."