![]() |
| yazan Brittle 29 Mart 2024, 21:43
Bazen öyle bir noktaya gelirsin ki.. Hayatında olan insanla nasıl olup da bu durumdasın anlamlandıramassın.. Düşünce olarak aynı eksendesindir.. Birlikte eğleniyor, en önemlisi gülebiliyorsundur.. Güven ile alakalı en ufak bir şüphen yokturdur.. Sonra bir şey olur.. Büyü bozulur.. Seviyorsundur oysa... Hiç yoktan sürekli bir eleştiri bombardımanında gibi hissetmeye başlarsın kendini.. Ona göre çok ufak şeylere takılıyorsundur, gereksiz şeylere üzülüyorsundur... Ona göre hiç büyütülecek şeyler değildir bunlar...Peki ya bana göre... Benim perspektifimden bakmaması...Benim gözümden görmeye çalışmaması... Anladım ki.. Bir ilişkinin bitmesi için ille de aldatılmak, anlaşamamak , artık sevmemek gerekmiyormuş.. Kendi hissettiklerinin karşında yansımasını görmediğinde de, sürekli suçlanmalarla ve seni üzeceğini bildiği halde aynı tavrı ısrarla sergilemeye devam ettiğinde, ne kadar seversen sev, adını duyunca bile kalbin ne kadar titrerse titresin vazgeçebiliyormuşsun... Konuşamamaktan, kendini anlatamamaktan ve sürekli kendini savunma halinde bulmaktan yorgun düşüp pes ediyor insan sonunda...Onsuzluğun canını çok yakacağını, yokluğunu tüm hücreleriyle hissedeceğini bilmesine rağmen yine de gitmeyi seçiyorsa bir insan çok kırılmış demektir.. Toparlanamayacak kadar hem de... En kötüsü de galiba insanın kendisi ile savaşmaktan yorulması.. Kalmak isterken gitmek zorunda bırakılmak.. Affetmek için onca sebep yaratırken kendi içinde affedilecek bir şey yaptığını düşünmeyen bir dirençle karşı karşıya kalmışlık.. Onca emeğin, çabanın boşa kürek çekmek olduğunun bilincine varmak.. Severek ayrılanlar bilir bunun insanı nasıl yarım ve yapayalnız bıraktığını ve kimsesizliğin insanın içine nasıl bir yumru gibi oturduğunu... Kim bilir kaçıncı kez yaşadığımız bu duyguları belki yine unutup ileriye bakmaya devam edeceğiz ve belki yine kim bilir kaçıncı defa tüm bunlar yaşanmamış gibi yine yenilerine yelken açacağız.. Bitmeyen bir döngü belki de bu.. 👍 11
__________________ ![]() |
| Görüntüleme 1052
Yorumlar 36
|
| Sayfa 1 Toplam 4 Sayfadan | 1 | 2 | 3 | > | Sonsayfa » |
| | #2 |
| kimsesizlik ... yüreğinize sağlık 👍 1 | |
| |
| | #3 |
| Kalemine yüreğine sağlık cnm 👍 1 | |
| |
| | #4 |
| @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]
cim okuyan o güzel yüreğine sağlık çok teşekkür ederim 👍 1
________________ ![]() | |
| |
| | #5 |
| Sonra bir şey olur.. Büyü bozulur.. Seviyorsundur oysa... Kalemine yüreğine sağlık canım 👍 1
________________ ![]() | |
| |
| | #6 |
| @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]
ım okuyan o yüreğine sağlık canım çok teşekkür ederim
________________ ![]() | |
| |
| | #7 | |
| Alıntı:
👍 1
________________ ![]() | ||
| |
| | #8 |
| Kalmak isterken gitmek zorunda bırakılmak en iç acıtanı sanırım. Yüreğine kalemine sağlık ablam 👍 1
________________ İnsan bütün sıkıntılarını tek başına atlatınca, kimseye ihtiyaç duymuyor. ![]() ![]() | |
| |
| | #9 |
| emegine saglik canim 🦋 👍 1
________________ . ~𝓑𝓪𝓼𝓴𝓪 𝓫𝓲𝓻 𝓮𝓿𝓻𝓮𝓷𝓭𝓮 𝓮𝓷 𝓰𝓾𝔃𝓮𝓵 𝓱𝓪𝓵𝓲𝔂𝓵𝓮... | |
| |
| | #10 | |
| Alıntı:
👍 1
________________ ![]() | ||
| |
|
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| |