Aşk görmek ya da dokunmak değildir. Aşk hissetmektir.Görmek, dokunmak sarttir sevebilmek icin dersiniz gözün gözü görmesi, elin eli tutmasi
ben derim ki; sesin dokunmasi, sözcüklerin oksamasi, gönüllerin görebilmesi gereklidir bunun icin..
Herkes kendi bildigi gibi sever, gördügü, dokundugu sekilde...Gönüller birlesince eller de birlesir eninde sonunda..Sevebilirmişim bende sevmek görmekten ve dokunmaktan ibaret değilmiş bir kelimesini bile dakikalarca okumakmış, yanında olmasını istediğin zamanlarda fiziken olmasa da yanında kalben hissetmek diye bir şey varmış öyle bir şey oluyormuş ki dünyada ki diğer insanlar sanki görünmez oluyormuş ve ben bunları hiç bilmiyordum iyi ki öğrendim iyi ki öğretti bana..Sizden çok uzakta,ama kısa zaman içinde çok şey konuşup paylaştığınız birine dokunmadan, kokusunu hiç bilmeden... saatlerce onun tek bir mesajını bekleyebilir misiniz,?sadece sesini duyup resmini gördüğünüz biri sizi mutlu edebilir mi ? Hani derler ya “hiç dokunmadığın birine aşık olabiliyorsan sen aşkı hak ediyorsun” diye ben oluyorum galiba bu duyguyu engellemeye mi çalışmalıyım yoksa verebilecek sevgim varken akışına mı bırakmalıyım?