Önceleri bir başka özlerdim seni,

Artık ağlamıyorum eskisi gibi.

Sonra adının geçtiği cümleler yorardı beni.

Ne bilim eskisi gibi seni karalamıyorum boş sayfalara…

Sanırım yoruldum…

Kırgınım…

Galiba kirletti beni sensizlik…

Kendimi nasıl toparlarım bilmiyorum,

Keşkeleri doladım dilime…

Birazda korkuyorum aslında,

Neden mi ?

Zamanın seni bana unutturmasından korkuyorum…

Evet bunları söylemek acı veriyor,

Bazen olur da aklıma kazıdığım seni unuturum,

Yada hatırlayamazsam diye çok korkuyorum…

Kapıyı çalmanı beklemiyorum,

Sende hissediyorsun gelmeni bile istemiyorum…

Ne durumdasın merak bile etmiyorum.

Arada bir yokluyorsun aklımı,

Ama sonra diyorum ki Bana ne . . !

Benim hüznüm bana yeter.

Alışabilecek miyim sensizliğe,

Terk mi ediyorum seni ,

Sanırım korkuyorum,

Olur da bir başkasına aşık olursam

İşte o gün bir ömür affedilmeyeceksin…