|
|
16 Aralık 2021, 22:56
| #1 |
  |  Umutlanmak'tan korkmak Sonu yine hüsran
________________ No MoRe DramA |
| |
|
16 Aralık 2021, 22:59
| #2 |
 | İnsanın içinde her zaman yeşeren ayakta tutan güç veren her daim umuttur. Yaşamanın adıdır umut 👍 1 |
| |
|
19 Aralık 2021, 21:02
| #3 |
| | Hiç korkmuyorum hepimiz bir gün unutuluyoruz zaten. |
| |
|
19 Aralık 2021, 21:07
| #4 |
 | Bur bir dejavudur,tekrar tekrar başa saran kısır döngü de denebilir.Şey gibi,büyümek istemezsin ama engel olamazsın. Fazla kasmayın :)
________________ Yazar demiş ki sonra; ''Ben sadece böyle anlarda yazabiliyorum,ben olmanın dışında olduğumda yani,ben değilken.Çünkü;benim dışımda gelişen şeylerden benim içimde başka bir ben muzdarip gibi. Benim dışımda birisi yazıyor,o yazar ben değilim,ben yazarım.'' |
| |
|
19 Aralık 2021, 21:34
| #5 |
  | Umut etmeden de yaşanmıyor ..he ne kadar hüsran olsada .. |
| |
|
19 Aralık 2021, 21:35
| #6 |
  | Umut yoksa gerisi tırı vırı.
________________ Dörtnala gelip Uzak Asya'dan Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan bu memleket bizim. Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak ve ipek bir halıya benzeyen toprak, bu cehennem, bu cennet bizim. Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın, yok edin insanın insana kulluğunu, bu davet bizim.... Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine, bu hasret bizim... Nâzım HİKMET |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Normal
