 İçimdeki ince sızısın..
Sen hiç gülerken içinde fırtınalar koptu mu.?
Zamanı geldiğinde gülerken içine içine atıp ağlar insan..
İçinde bir şeyler birikmişken öylece duramazsın..
Karanlığın içinde bir ben ararken kaybolmak gibiydi..
Bazen bir köprünün iki ayağı iken;
Yıkılmamak için dururken böyle sapa sağlam dağ gibi!
Unmadığın anda en sevdiklerin güvendiklerin yıkıyor seni..
Yorgun düşmüş bedenimin kurumuş göz yaşlarımın bedelisin..
Bırakıp giderken lanet okuyan yine sen iken;
Kıyamayıp üzülmesin, diye Allah gönlüne göre versin diyen yine ben..
Çokta güzel sevdik sevildik üzerine titrersin ya..
Ama her seferinde çıktığın çukura diri diri gömülen yine sen..
Olsun..
Gidenin de kalanın da canı sağolsun..
Şerefine kadeh kaldırdıklarım yokluğumda göz yaşında boğulsun…
Hoşçakal varlığı olupta yokluğu bir olan..
Gittiğim yolda tek bir çizgim var. Adamlığım Onurum Bana yeter.. |