 Karacaoğlan - Yürü Bre Yalan Dünya
 YÜRÜ BRE YALAN DÜNYA
Yürü bre yalan dünya
Sana konan göçer bir gün
İnsan bir ekin misali
Seni eken biçer bir gün
Ağalar içmesi hoştur
O da züğürtlere güçtür
Can kafeste duran kuştur
Elbet uçar gider bir gün
Âşıklar der ne olacak
Bu dünya mâmur olacak
Haleb'i Osmanl’ alacak
Dağı taşa katar bir gün
Yerimi serin bucağa
Suyumu koyun ocağa
Kafamı alın kucağa
Garip anam ağlar bir gün
Yer üstünde yeşil yaprak
Yer altında kefen yırtmak
Yastığımız kara toprak
O da bizi atar bir gün
Bindirirler cansız ata
İndirirler tuta tuta
Var dünyadan yol ahrete
Yelgin gider salın bir gün
Karac’oğlan der nâşıma
Çok işler geldi başıma
Mezarımın baş taşına
Baykuş konar öter bir gün.
Karacaoğlan
( 17. yy. )
Karacaoğlan, Türk Büyükleri Dizisi: 100, S. 154-155
________________
Doğallığın verdiği huzuru, doğal olmayan yollardan arama. Çünkü sadelik, sahtelik sevmez. |