Bin yerimden vurulsam da el kim ki
Ele değil ben kendime kırgınım
Yücelerden savrulmak ta nedir ki
Yele değil ben kendime kırgınım

Bir hışımla iplik iplik sökülen
Efk ârının önünde diz çökülen
O nun için yüreğime dökülen
Sele değil ben kendime kırgınım

Duymasa da figanımı, çağrımı
Artırsa da feryadımı, ağrımı
Her tını da sızlatsa da bağrımı
Tele değil ben kendime kırgınım

Murat Demir