Meni cândan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı?

Felekler yandı âhumdan murâdum şem’i yanmaz mı?

Kamu bîmârına cânân devâ-yı derd ider ihsân
Niçün kılmaz mana dermân meni bîmâr sanmaz mı?

Gamum pinhân dutardum men didiler yâra kıl rûşen
Disem ol bî-vefâ bilmen inanur mı inanmaz mı?

Şeb-i hicrân yanar cânum töker kan çeşm-i giryânum
Uyadur halkı efgânum kara bahtum uyanmaz mı?

Gül-i ruhsârına karşu gözümden kanlu ahar su
Habîbüm fasl-ı güldür bu ahar sular bulanmaz mı ?

Degüldüm men sana mâ’il sen itdün aklumı zâ’il
Mana ta’n eyleyen gâfil seni görgeç utanmaz mı?

Fuzûlî rind-i şeydâdur hemîşe halka rüsvâdur
Sorun kim bu ne sevdâdur bu

sevdâdan usanmaz mı?