25 Nisan 2020, 23:43
|
#23 |
| |
| İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..! | | içimden oldum olası atamadığım bir his, bir durum benim için beklemek sanırım.
hiçbir şeye tam olarak ait hissedememek, sanki şu an yaptığım şey hayatta asıl yapacağım şey değilmiş gibi, sanki şu an yaşadığım hayat gerçek hayatımı bekleyene kadar idare ettiğim bir şey gibi, her şey, günlük hayatımda ne varsa hepsi, sanki hepsi bir gün değişecekmiş ve benim asıl hayatım o günden sonra başlayacakmış gibi.
ben o gün gelsin diye bekliyorum, çoğunlukla beklerken vakit geçirdiğim ne varsa onlarla da mutlu oluyorum ama en büyük mutluluklar, gelecek daha; henüz gelmedi, henüz doğru yerde değilim, doğru işte değilim, doğru arkadaşlarla değilim, doğru ben değilim gibi.
başka türlü nasıl yaşandığını bilmediğim için bunun anormal bir şey olduğunu fark etmedim hiç gerçekten, "idare ettiğim" ne varsa onlarla maksimum mutluluğu yakalamaya çalışıp gerçek mutluluğu beklemeye devam ediyor-dum güzel güzel. sonra işte fark ettim ki 35 yaşındayım ve aslında şu ana kadar olmasını umduğum hiçbir şey olmamış, bundan sonra neden olsun ki diyorum, ne bileyim.
________________
bende dahil bilmiyorum aga ne zaman başladı, ne zaman bitti.. / neyi ne kadar sevdiysem, o kadarı gitti. |
|
| |