 Hatır Gönül..
Bu gunlerde insan yalnizligini fazlasi ile hissederken ya cayın demine ya da kahvenin kirk yillik hatrina siginiyor kendi kendine..
Bir ah kopuyor taa derinden; keşke yalnizligim kadar yanimda olaydi sevdiklerim diye. Hayatin normal akışında belkide senden sıkıldım deyip espri karisik laf vurdugumuz insanlari bile ozluyoruz şimdilerde. Camdan cama yapilan sohbetler, sosyal mesafeli goy goylar hic sarmiyor bizleri. Samimi insanlar samimiyetsiz davranislardan cok yoruluyor. Gulerken disine kacmis cay copu ile dalga gectigim guler yuzlu kadinida, sesini duymaya tahammul edemedigim o vefasiz adamida cok ozledim. Bedenlerimizi degilde ruhlarimizi karantinaya alip, dusuncelerimizi izole etsek?
Iyiyim merak etmeyin..
Biraz çay,
Bir iki fincan kahve..
Çokca dusunce..
________________
"Nereye varsam,
Varamadığım yerdeyim.." |