[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
İnsan kendini korumalı,korumayı bilmeli bence
güvenmeli sevmeli fakat aynı zamanda mesafeli olarak sevdikleriyle yola devam etmeli. Mesafe işte kendini korumanın bir sınırı had ile biten o son nokta.
Şu hayatta en önemli gördüğüm şeylerden biri karşılıklı verilen değer,hani sahiden verilen değerden bahsediyorum. En ufak bir durumda sarsılan,birden umursamamazlık seviyesine inen -mış gibi olandan bahsetmiyorum.
Ben mesela severim sonuna kadar güvenirim lakin aklıma ters giden şeylerden sonra kendimi korumam gerektiğinin farkına varırım,hislerime güvenirim. Kırılmamak için kendimi çekerim,bu benim kendimi koruma yöntemim, kırılınca daha fazla kırarım,verilen değere kıymetsizliğe zerre tahammülüm yoktur çünkü.
Hepimizin şu hayatta imtihanları var. Yaşamlarımız farklı farklı. Hayatın bizi getirdiği bu noktaya kadar hepimiz, her birimiz belki de çok şey yaşadık. Herkesin yükü kendine ağır ve kaldırabileceği , tahammül edebileceği sınır kendine has. Durum böyleyken başta da dediğim gibi insan kendini korumalı,kimsenin kendisini üzmesine müsade etmemeli. Kırmamalı kırılmamalı. Bu kadar basit değil sevgi.
Sevgili kendim bugünün çiçeği yarının dikeni oluverir şaşarsın unutma.
Dengeli ilişkiler dilerim :)

( Çok evvel yazmış olduğum bir yazı )