|
İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..!
|
|
Çocukluktan beri şubat ayının soğuğu tüm sokakları sardığında her tarafın sarı ışıklarla aydınlanmasını isterdim. Kırmızı atkılı insanlar, başlarında rengarenk bereler ve çeşitli sohbetler, sıcak yemekler. Evlerin ışıkları hiç sönmüyor, hepsinin içinde ayrı ayrı yaşamlar var.
Esasen ne kadar koyu ve renksiz bir dünyada yaşıyoruz. Bir şeyler yaşanıyor ve oluyor, hem biz içinde varız hem yokuz. Sanki yaşamın tekrarı varmış da biz şimdikini dandik geçiriyoruz ama sonrakini iyi geçirecekmişiz gibi. Hayır, bir hakkı var tüm insanların. Bilemiyorum en azından benim bildiğim öyle.
İlkbahar, yaz, sonbahar ve kış hepsinin ayrı bir anlamı var üzerimizde ama biz onları sadece sıcaklık değerlerine hapsettik. Yavaş yavaş umudu azalıyor insanın değişim uğruna...
________________
.
-barışa giden yolda birbirlerini vurdu aynı tanrı'nın çocukları..- |