19 Nisan 2020, 16:35
|
#14 |
| |
| İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..! | | hayvanları çok severim, özellikle sokak hayvanları bize muhtaç olduğu için elimden geldiğinde mama, su gibi ihtiyaçlarını karşılamak için uğraşırım. yan apartmanımızda bir kedi var, dört yavrusuyla beraber arada gidip sevip mama veriyorum. yine bi heyecanla gittim bu sabah, oturdum ben de onlarla aynı hizzadaki betona seyrediyorum süt içişlerini, seviyorum arada başlarını derken apartmandan bir yaşlı teyze çıktı, bir şeyler demeye başladı söylenir gibi. kafamı çevirdim bana kızmaya başladı.
hayvanları siteye alıştırdığımdan başladı saymaya, bahçeyi pislettiklerinden, al kendi bahçene götürüp besle demesine kadar vardı söyledikleri. cevap verirken sesim titriyordu gerçekten. tek diyebildiğim şey gerçekten hiçbir düzeni, çiçeği otu çimeni olmayan bahçede neyin pislendiğiydi. zaten bakımsız bir bahçeydi ve doğalgaza geçildiğinden beri bahçe bakımını da yapan kapıcılar artık apartmanda yoktu.
kafamda düşüncelere dalmışken, tek bir kedi veya pislik kokusu dahi olmayan bahçede gözüm toprağı minik patileriyle kazıyan o yavru kediye takıldı... yaptığı dışkının üzerini kapatmaya çalışıyordu garibim. sokağa çöp atan, yerlere balgam atan, bulduğu yerde çişini yapan insanlar bu hayvana pis diyordu... mutlu oldum beni o kadına karşı utandırmadığı için, bunu sadece ben bilecek olsam da... 
________________
bende dahil bilmiyorum aga ne zaman başladı, ne zaman bitti.. / neyi ne kadar sevdiysem, o kadarı gitti. |
|
| |