|
İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..!
|
|
bir şeye bu her ne olursa olsun tutkuyla bağlı olmak bırakmayı da zorlaştırıyor haliyle. sigaraya alışmak istemenin altında belki de bu tutkuyu hissedebilmek vardır. sigara, ister bir korsan çengeli gibi kıvrılmış işaret ve orta parmağın arasında ezilerek derin bir nefesle içe çekilsin, ister ince, uzun, kısa iki parmak ucunda düştü düşecek bir kararsızlıkla zerafetle içilsin, ister baş parmak ve işaret parmağıyla dibinden yakalanıp kesik kesik nefesler halinde dudak kenarından tüttürülsün, içeni mest edip mestâne yapıyor, burası kesin.
her alışkanlık terk edildiğinde veya terk edip gittiğinde, insanın hayata baktığı yer biraz daha değişiyor. bakılan yerin değişmesinden mi, görülen şeyin farklılaşmasından mı, yoksa mekândan ve görülenden bağımsız, zaman içinde bakanın kendisindeki dönüşümden mi bilinmez, tanımlarımız da, hayatı algılayışımız da başkalaşıyor. bırakılan hiç bir şeyin boşluğu dolmuyor. hiç bir şey bir diğerini ikame etmiyor. evvelden düz bir satıh üzerinde yürürken, peynir gözenekleri gibi derin boşlukların içine düşmeden, üstünden atlayarak, kenarından kıvrılarak, esneyerek ama her aşamasında seni bir ileri düzeye çıkartan bilgisayar oyunları gibi, zorlanarak devam ediyoruz.
sigarayı bırakmasına rağmen rüyalarında kabûl edenler, yokluğunun sızısını kesik bir kol gibi omuzbaşlarında hissederler.
değer mi bu kadar zorlanmaya?
________________
bende dahil bilmiyorum aga ne zaman başladı, ne zaman bitti.. / neyi ne kadar sevdiysem, o kadarı gitti.
|