"Nasıl anlatsam" diyerek başlayıp toparlayamayınca söylediğin masum yalanlarının esiri ettin beni..
Her güne seninle başlamanın vermiş olduğu hazza mahkumdum.
Kör değildim, sağırda..
Fakat konduramamak var ya hani..
Sevdiğin insana bunu yakıştıramamak.
Sen onunla dolup taşarken, o bakışlarında boğulsun.
Anlattıkça ondan bir şeyler yüzünde açan gülü kurutsun.
Var mı böyle bir şey arkadaş!!
Yazmaya doyamadığımı, hak ettiği yere koyamadığımı düşünürdüm
Tükenmez kalemim satır satır anlatmakla derdim ama ne yazık ki tükendi.
Şimdilerde yazamıyorum.
Kim bilir böylesi daha iyidir belkide.. Ağız dolusu nefret kusmaktansa, içimi daha da karartmaktansa temiz kalsın kağıdım.
Yolu, bahtı açık
Gönlü şen olsun gidenin..
Yalnızlığın ahbabıyım, yabancısı sayılmam sessizliğin.
Ben farkında olmayayım gittiğinin ama sen olmalısın farkında gittiğinde bittiğimin.