engin geçtan hocam der ki:

insanları sevebilmek, onlarla baş edebileceğimiz yöntemleri geliştirebilmeyi gerektirir. bununla kastedilen, karşımızda düşmanlar varmışçasına geliştirilecek savunma yöntemleri değil, kendimizi dürüst ve açık bir biçimde yaşayabilme yürekliliğini gösterebilmektir. sinsice yaşanan duygular, insanların bize, bizim de onlara ulaşabilmemizi engeller. çünkü onlar gerçek bizi değil, gösterdiğimiz yanlarımızı kabul ederler ve sonunda, kabul edilen şey bizim gerçek benliğimiz olmadığından, kendimizi de kabul edilmiş hissedemeyiz. en azından hissetmemeliyiz. dimi.