| İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..! | | sabah alarm çaldı bende kalkacam diye kapattım ve bir iki dakkika kestireyim dedim. sonra birden uyandım ve aradan iki dakika değil yaklaşık 25 dakika geçtiğini farkettim. fırladım yataktan "ya uyuya kalmışım" diye söylene söylene lavaboya gidiyordum ki annem odasından "geçmi kaldın" diye seslendi. bende şimdi wc gideceğim , yüzümü yıkayacam, dişlerini fırçalayacam bunlar bana çok vakit kaybettirir diye düşünüp lavaboya girmekten vazgeçip hızlıca odama döndüm.
bi baktım annem geldi odaya. bir yandan pantolonu giyip diğer yandan da gömleğimin düğmelerini iliklemeye çalışıyorum (ki bu sınırları zorlamak olarak adlandırılabilir) annem, garibim yardım etmek istedi ve ekledi; oğlum ben ne yapıyım? çoraplarını giydiriyim mi? o ara ben gömleği içime soksam kaç saniye kaybederim diye düşünüp kravatımı bağlamaktan vazgeçmiş bir halde evden çıkmak için odamı terketmeye hazırlanıyordumki, durdum.
biran annemin sorusuna cevap vermediğim geldi aklıma. sonra soruyu bir kez daha düşününce "amann servisini deyip" yatağa oturdum , başladım gülmeye. annemse çoktan kendini affettirmek için ayakkabılarımı dışarı çıkarıp bana vakit kazandırmak için asansörü çağırmış.
hala aklıma geldikçe gülüyorum. çoraplarını giydiriyim ne anne ya? büyüdüm ben ya 42 numara ayakkabı giyiyorum artık.
;haha;haha;haha
________________
bende dahil bilmiyorum aga ne zaman başladı, ne zaman bitti.. / neyi ne kadar sevdiysem, o kadarı gitti. |