Beni bu çepçevre hudutlar öldürüyor
Bu ayaklarıma dolanmış zincirler
Benden bir şeyler yitiriyor.
Bıktım diyorum bu ölçülerden
Evren başladığınca hür olmalı
Beni bu ölçülü yaşamalar bitiriyor.

Kaçmak diyorum, uzak, daha uzak
Sıyrılıvermek bir çırpıda cümle kaygılardan
Başım üstünde artık martılar dönüyor.

Uzak maviliklere gönül vermişim
Alın, götürün bu tutsak düşünceleri içimden
Özgürlük üsluptüne benim türküm

Boşuna değil bu; günün uyuyan saatlerinden dirilişim
Ben esenliklere kanat germişim.

Ertuğrul Üçler